OMiUP t2 Gorski4

Na statkach stosuje się prawie wyłącznie podgrzewacze i chłodnice powierzchniowe. Wyjątkami są mieszankowy podgrzewacz wody zasilającej, zwany też odgazownikiem oraz regeneracyjny podgrzewacz powietrza w kotłach.

Ze względu na rozwiązanie konstrukcyjne powierzchni ogrzewalnej podgrzewacze i chłodnice podzielić można na:

—    rurowe z rurami gładkimi,

—    rurowe z rurami żebrowanymi,

—    lamelowe,

—    płytowe z płytami profilowanymi,

—    płytowe z płytami rowkowanymi,

—    spiralne.

5.2.2. ELEMENTY KONSTRUKCYJNE PODGRZEWACZY I CHŁODNIC ORAZ ICH MATERIAŁY

Do głównych elementów konstrukcyjnych podgrzewaczy i chłodnic zalicza się:

—    kadłuby,

—    przegrody skierowujące czynniki,

—    kompensatory,

—    głowice, denka i pokrywy,

—    króćce,

—    płyty skrajne i pośrednie (w wymiennikach płytowych),

—    ściany sitowe,

—    powierzchnie ogrzewalne (rurki, płyty, lamele, kanały spiralne),

—    armaturę.

KADŁUBY RUROWYCH PODGRZEWACZY I CHŁODNIC

Kadłuby te wykonuje się jako metalowe płaszcze w kształcie walca o stałej średnicy. Jedynie w nielicznych specjalnych wykonaniach (np. w wymienniku ciepła typu „Sunrod") płaszcz kadłuba zwęża się lub rozszerza.

Płaszcz kadłuba ma króćce wlotu i wylotu czynnika omywającego rurki, króćce do umieszczania aparatury kontrolno-pomiarowej (termometry, manometry, płynowskazy, zawory bezpieczeństwa itp.) oraz uchwyty do mocowania wymiennika.

W starszych rozwiązaniach i dla ciśnień do 1 MPa spotyka się jeszcze kadłuby podgrzewaczy i chłodnic odlewane z żeliwa, w nowszych — już tylko konstrukcje spawane z blachy stalowej.

W kadłubach spawanych (rys. 5.22a) dla mniejszych średnic (do około 300 mm) płaszcz wykonuje się z rur, a dla średnic większych — ze zwijanej blachy. Do płaszczy przyspawane są kołnierze i króćce wlotu i wylotu czynnika. W króćcu wlotowym — w podgrzewaczu zasilanym parą — znajduje się często

34