OMiUP t2 Gorski4

Najprostsze zamocowanie stałe ściany sitowej uzyskuje się przez przy-spawanie ściany do płaszcza kadłuba. W zależności od tego, czy ściana sitowa wykonana jest łącznie z kołnierzem (rys. 5.33rt), czy też jako oddzielny element (rys. 5.33b), stosuje zamocowanie jak na wymienionych rysunkach. Wadą tego wykonania jest niemożliwość demontażu baterii wymiennika w celu jej oczyszczenia lub remontu.

Korzystniejsze pod tym względem, a więc łatwe do demontowania rozwiązanie przedstawia rysunek 5.33c. Wadą jego jest trudniejsze uszczelnienie wnętrza wymiennika, co uzyskuje się przez równomierny i odpowiednio mocny docisk śrub 4.

d    e

Rys. 5.33. Zamocowanie stałe ściany sitowej w kadłubie; a, b) konstrukcje spawane, c) mocowanie między kołnierzami, d) mocowanie gwintowo-kołnierzowe, e) mocowanie typu Alco;

1 — ściana sitowa. 2 — płaszcz kadłuba, 3 — kołnierz, 4 — śruba mocująca zwykła, 5 — śruba mocująca specjalna, 6 — wkręt mocujący, 7 — uszczelnienie. 8 — pierścień dzielony

W rozwiązaniu pokazanym na rysunku 5.33d ściana sitowa wkręcana jest na gwint w szeroki, specjalny kołnierz płaszcza kadłuba. Uszczelnienie wnętrza wymiennika uzyskuje się poprzez uszczelkę dolną 7, a docisk tej uszczelki dolną nakrętką śruby 5. Główną nakrętką śruby kształtowej 5 dociska się górną uszczelkę 7, uszczelniającą komorę głowicy rozdzielczej.

Połączenie typu Alco (rys. 5.33e) pozwala na bardzo zwartą budowę wymiennika w kierunku promieniowym. Płytę ściany sitowej 1 wiąże z płaszczem

44