JvoO^
Freese i Cohen zwracają na negatywne strony procesu uogólniania statusu, np., ktoś kto kiedyś cechował się jako, np. łamaga czy gapa staje się ofiarą uogólnienia takiego statusu.
Procesy powstania i krystalizowania się struktur oraz stratyfikacji grupowych
- zapoczątkowany przez efekt uogólniania statusu, dokonuje się nawet wtedy kiedy szeroki czynnik statusu nie jest istotny z punktu widzenia bezpośredniej interakcji,
- uogólnienie statusu prowadzi do strukturalizowania nieznanych sytuacji społecznych,
- uogólnianie statusu stwarza warunki dla pojawiania się interakcji
Powstanie poziomów oczekiwań
Uogólnianie statusu zapoczątkowuje proces powstania poziomu oczekiwań.
Pojawienie się poziomów oczekiwań jest możliwe jedynie wtedy, kiedy czynniki szerokie zostają uaktywnione.
Wspólne zadanie uaktywnia szerokie czynniki statusu, te z kolei bezpośrednio przypisują jednostkom specyficznych charakterystyk (opisów) co w rezultacie prowadzi do zróżnicowania społecznego. ,
Poziomy oczekiwań są strukturami relacjonalnymi, wiążącymi jednostki i organizującymi ich zachowanie wobec siebie.
Poziomy te wykształcają się wówczas kiedy znaczenia nabierają szerokie czynniki statusów poszczególnych jednostek, to jest w sytuacji, gdy jednostki utrzymujące luźną interakcję napotykają na wspólne zadanie. To prowadzi do aktywizacji procesu oczekiwań oraz prowadzi do powstania w układzie osób wzajemnie wchodzących w interakcje zróżnicowań pod względem prestiżu i władzy.
Stabilność poziomów oczekiwań wyniląz warunków sytuacyjnych:
- ta stabilność jest więc osadzona w sytuacji zewnętrznej,
- istotnym faktem stabilności poziomów oczekiwań jest brak bezpośredniego związku pi^yc^yuowo -b\ui\uwcgu iuięcu.y unciaKcją a pioccsciii oigaiui.0 waina t^cu poziomów,
- poziomy oczekiwań są ąuasi - strukturą determinującą zachowanie, co stwarza warunki sprzyjające utrzymywaniu się poziomów oczekiwań i ich behawioralnych konsekwencji.
Natura statusu
Status jest przyznawany jednostce przez grupę lub osiągany przez nią w grupie na mocy powszechnego grupowego konsensusu w zamian za wartości, jakie jednostka wnosi do grupy lub w zamian za usługi jakie świadczy ona jako członek grupy.
Status i stratyfikacja statusów rodzą się dzięki kooperacji i zgodzie społecznej nie zaś na wskutek konfliktu władzy.
Dwie podstawy tworzenia sie i krystalizowania układów statusów:
a) czynnikiem dominującym są powstające poziomy oczekiwań, które opierają się na wyinferowanej wiedzy na temat zdolności poszczególnych jednostek do wniesienia istotnego wkładu w rozwiązanie zadania grupowego,
b) należy oczekiwać, że w niektórych sytuacjach może się pojawić dodatkowy czynnik będący podstawą tworzenia się układów statusów, a mianowicie zdolność do bezpośredniej kontroli czyjegoś zachowania przez zagrożenie lub atak.