Wszystkim znano, piękne owady o dwóch parach bogato użytkowanych skrzydeł. Sn znakomitymi lotnikami, gdyż ich ciało jest aerodynamiczne. Stosunkowo duża, bardzo ruchliwa głowa zaopatrzona jest w wielkie, złożone oczy, zajmujące większa część jej powierzchni. Larwy ważek żyją w wodach słodkich. Z wyglądu przypominają dorosłe ważki, alt; sa one pozbawione skrzydeł. Zarówno formy doskonałe, jak i larwy sa drapieżnikami. Zdobycz chwytają za pomocą aparatu chwytnego, który jest przekształcona warga dolna, zwana maska. W Polsce występuje około 70 gatunków ważek.
Owady te można łatwo rozpoznać. Maja głowę w kształcie wydłużonego ryjka, zakończona aparatem gębowym, wyraźnie skierowana w dół. jednakowej wielkości skrzydła pokryte sa rzadkimi. krótkimi włoskami i połączone szczecinkami, co sprawia, że podczas lotu pracują razom. Wojsiłki latają słabo i na krótkich dystansach. Nie sa typowymi drapieżnikami. Ich główny pokarm to okaleczone i martwe owady, lednak w okresie pojawienia się dużej liczby szkodników wojsiłki mogą znacznie ograniczyć ich liczebność. Spotkać je można wszędzie, zarówno w lasach, sadach, jak i w dużych miastach. W Polsce występuje tylko kilka gatunków.
Owady należące do tego rzędu występują głównie w strefie sub-tropikalnej i tropikalnej. W Polsce rz.id ten reprezentowany jest w|w tylko przez jeden gatunek. Jest on prawnie chroniony ze względu na rzadkość występowania. Owady należące do tego gatunku maja stosunkowo mała, trójkątną, bardzo ruchliwa glnwę. Na zdobycz czatują zwykle nieruchomo, z przednimi odnóżami złożonymi jakby w modlitwie (stad ich nazwał, aż w polu widzenia coś się poruszy. Wówczas błyskawicznie chwytają ofiarę i równie szybko ja pożerają. Larwy sa również drapieżnikami. Często pożerają się nawzajem.
G
Owady o krótkich i twardych pokrywach, pod którymi znajduje w się tylna para delikatnych, błoniastych skrzydeł. Ciało skorków jest wydłużone, odwłok zaopatrzony w charakterystyczno cęgi, Q zwykle większe u samców niż u samic. Skorki, błędnie nazywane szczypawkami, sa wszystkożerne. Oprócz pokarmu roślinnego zjadaja różne owady (np. mszyce). W Polsce występuje 6 gatunków skorków.
Cecha charakterystyczna pluskwiaków sa zmodyfikowane w toku ewolucji narządy gębowe, majacc postać członowanej kłujki, służące do przekłuwania tkanek i wysysania płynów. Większość gatunków odżywia się sokami roślinnymi (np. mszyce), niektóre jednak sa drapieżnikami. Ze względu na budowę skrzydeł pluskwiaki dzieli się na dwa podrzędy (wyodrębniane niekiedy jako dwa osobne rzędy): pluskwiaki równoskrzydłe i pluskwiaki różnoskrzydłe. Drapieżniki występują jedynie wśród pluskwiaków różnoskrzydłych. Sa to owady zarówno wodne, jak i lądowe. Maja one duże znaczenie w naturalnym zwalczaniu owadów szkodliwych - szczególnie dotyczy to przedstawicieli rodzin za-żartkowatych i zajadkowalych.
W Polsce występuje około 800 gatunków pluskwiaków różnoskrzydłych, które należą do różnych rodzin.
Omawiane w tej książce pluskwiaki reprezentują następujące rodziny:
7