Konkurencyjność gospodarki0001 bmp

200

gospodarczej, a tym samym polepszenia pozycji konkurencyjnej całej gospodarki. Rząd przede wszystkim powinien rozwijać funkcje systemowe (nadzorczo-zarządcze) i skoncentrować się na usprawnianiu instytucji, polityce regulacji, likwidacji instytucji korupcjogennych. Pozwoli to na obniżkę kosztów transakcyjnych i na wzrost efektywności gospodarowania. Istotnym zadaniem polskiego rządu jest stworzenie warunków zmniejszających dystans w odniesieniu do standardów Unii Europejskiej (UE). W tych celach został opracowany Narodowy Plan Rozwoju (NPR). Jest to koncepcja modernizacji polskiej gospodarki. Obecnie jest realizowany plan na lata 2004-2006 i został stworzony głównie po to, aby przedstawić UE dokument opisujący działania, które zostaną sfinansowane ze środków funduszy strukturalnych. Natomiast NPR na lata 2007-2013, czyli na kolejny okres budżetowy UE, spaja wszystkie przedsięwzięcia i działania o charakterze rozwojowym podejmowane w kraju. Osiągnięcie określonych w NPR celów, podnoszących międzynarodową konkurencyjność polskiej gospodarki, jest uwarunkowane harmonizacją działań podejmowanych równocześnie w trzech wymiarach:

-    strukturalnym, oddziaływanie na cechy strukturalne gospodarki;

-    przestrzennym, oddziaływanie na zagospodarowanie przestrzeni kraju;

-    regionalnym, oddziaływanie na rozwój i konkurencyjność regionów (województw).

- Takie ich wyróżnienie wynika z odrębnych, specyficznych funkcji.

TEST PRĄWDA/FAŁSZ

1.    Przez pojęcie konkurencyjności rozumie się swoistą rywalizację wyłącznie .o_

dostęp do czynników'produkcji".

2.    Konkurencja może występować w każdym .ustroju gospodarczym, niezależnie od liczby podmiotów konkurujących i ich właścicieli.

3.    Demonopolizacja gospodarki jest jednym z głównych warunków rozwoju możliwości wystąpienia konkurencji.

4.    Konkurencyjność danego podmiotu nie jest cechą swoistą, powstaje poprzez porównanie jego potencjału konkurencyjnego z potencjałem innych podmiotów.

5.    Gospodarki nieuczestniczące w handlu światowym i w międzynarodowym podziale pracy nie mogą być obiektem analizy pozycji konkurencyjnej.

6.    Specyfika stosowanych wskaźników makroekonomicznych sugeruje, że konkurencyjność może być rozpatrywana tylko na poziomie gospodarek poszczególnych krajów.

7.    W ujęciu M. Portera o pozycji konkurencyjnej danej gospodarki świadczy jej udział w handlu międzynarodowym, wyrażany ilościowym i jakościowym udziałem importu i eksportu.

8.    Rozpatrywanie stopnia konkurencyjności danej gospodarki wyłącznie w kontekście efektywności gospodarowania, bez uwzględnienia udziału w handlu międzynarodowym, daje uproszczony i niepełny obraz jej pozycji. .

9.    Przy wieloczynnikowym definiowaniu konkurencyjnej pozycji gospodarld istotne znaczenie dla poprawności prawidłowości otrzymanych wyników ma odpowiednie stosowanie wag, czyli określenie siły wpływu danego czynnika.

10.    Zdolność konkurencyjną przedsiębiorstwa, lub nawet całej gospodarki, mogą poprawić mało wymagający konsumenci na rynku lokalnym, gdyż dzięki temu przedsiębiorstwo to (lub gospodarka) ma więcej czasu i zasobów, aby zaspokajać potrzeby konsumentów na rynkach zagranicznych.

11.    Niezależnie od rodzaju podejmowanej działalności każdy podmiot inicjujący określone przedsięwzięcie gospodarcze może zostać nazwany przedsiębiorcą.

12.    Najważniejszym czynnikiem determinującym charakter oddziaływania środowiska lokalnego na przedsiębiorstwo jest organizacja instytucjonalno-prawna jednostki samorządu terytorialnego.

13.    Współcześnie poziom usług czynników produkcji w środowisku lokalnym ma niewielkie znaczenie, gdyż dzięki globalizacji dostawę tych usług mogą zapewnić podmioty znajdujące się poza obrębem tego środowiska, przy jednoczesnym zachowaniu zbliżonego poziomu kosztów tych dostaw.

14.    Koncentracja i dywersyfikacja, rozumiane jako sposoby wzrostu konkurencyjności gospodarld, są metodami alternatywnymi, tj. wybór jednego sposobu uniemożliwia wybór drugiego.

15.    Koncentracja zawsze musi być rozpatrywana poprzez pryzmat zmian właścicielskich, współpraca na zasadzie kooperacji w ramach sieci nie gwarantuje bowiem wzrostu zdolności podmiotu do konkurowania.

16.    Państwo nie ma wpływu na stymulowanie wzrostu konkurencyjności gospodarki.

POJĘCIA I DEFINICJE

1
2
n
4
5
6
7
8
9
10

korzyść komparatywna konkurencyjność gospodarki Narodowy Plan Rozwoju dywersyfikacja innowacja

polityka konkurencyjności przedsiębiorczość

miary efektywności makroekonomicznej gospodarka otwarta konkurencja