P1010107 (3)

dywidualnych przypadków z zasobem wiedzy szeroko pojętego case study, który uzasadnia i określa zakres ogólności hipotez i prawidłowości ustalonych w naszych „biograficznych” badaniach.

Ponieważ naęza metoda badań indywidualnych przypadków stanowi niejako wyodrębniony (i odpowiednio przystosowany) fragment case study, należy jeszcze chwilę uwagi poświęcić pojęciu case study. Mianowicie przestrzec przed utożsamianiem case study jako metody badań naukowych z social case work jako metody postępowania opiekuńczego, polegającego na „prowadzeniu przypadku” przez pracownika opieki społecznej. Wprawdzie geneza case study i social case work jest ta sama (dzieło Mary Richmond dotyczące diagnozy społecznej)^lecz w ciągu lat nastąpiło wyodrębnienie dwu pojęć. Rozchodzeniu się ich towarzyszyła

social case work'u w USA, polega

jąca na jego intensywnym nasyceniu psychologią „dynamiczną” i psychoanalizą, wprowadzaj ącą amerykańskich -pracowników socjalnych na budzący wątpliwości teren swoistej „psychiatrii amatorskiej”. Ta widoczna w oczach europejskich pracowników służby społecznej deformacja case work’u^s3 nie mogła obarczyć naukowej metody badawczej case study, skoro ta ostatnia rozciągała się na „przypadki” instytucji społecznych lub osiedli.

Skupmy się wszakże na metodzie badania_T indywidualnych przypadków, ograniczonej do stućlium poszczególnych jednostek^ dpbranych stosownie do zadania badawczego.

^J Główną techniką badawczą jest w tej metodzie wywiad (nade wszystko wywiad środowiskowy), wsparty zwykle przez techniki pomocnicze obserwacji i analizy dokumentów osobistych. Są to techniki najwłaściwsze dla badań dotyczących losów jednostki.

— Stosowanie wyżej wymienionych technik przesądza ograniczenie liczby badanych jednostek. Studium indywidualnych przypadków zaliczyć więc należy do badań jakościowych. Gór-

³³ J. F. de J o n g h, La place du case work dans Vensemble d’une programme de service social, „Information^ Sociales”, 1953, nr 13, s. 793 i n.; E. Younghusband, La base des etudes de case work, „Informa-tions Sociales”. 1953. nr 13. s. 801 i n.