p1080108

Nauczyciel może ułatwić dzieciom pracę, stawiając pytanie: co zrobić z tasiemkami? Jak je ułożyć, żeby gałązkę z liśćmi i owocami umieścić i w jednej, i w drugiej pętli? Dzieci powinny dojść do wniosku, że należy je na siebie częściowo nałożyć.

Porządkujemy do końca nas/ zbiór, a następnie nauczyciel proponuje dzieciom, aby sytuację tę narysowały. Pojawia się schemat Vcnna dla dwóch zbiorów. Dzieci sporządzają analogiczny rysunek (rys 9).

W tej sytuacji dzieci wyodrębniają pewne zbiory konkretne, określone za pomocą warunków zadaniowych, i równocześnie mają okazję do zapoznania się ze wspólną częścią zbiorów. Nauczyciel może zapytać: jakie gałązki są w jednej pętli, a jakie w drugiej, jakie gałązki znajdują się w jednej i drugiej pętli, jakie poza pętlą jedną czy drugą~Dzicci formułują odpowiedzi:

-    gałązki z liśóni.

-    gałązki z owocami.

-    gałązki z liśćmi i owocami.

-gałązki bez liści.

-gałązki bez owoców.

Sytuacje takie można dość często spotkać w otaczającej nas rzeczywistości. Rozmawiając o nich z uczniami, kierujemy ich uwagę na takie pojęcia, jak: .podzbiór**, .suma zbiorów", „wspólna część zbiorów", nic używając tych nazw. Jeśli podany przykład będziemy rozpatrywali w ramach ośrodka -Sad w jesieni", to główną wagę przywiązywać będziemy do pojęcia wspólnej aęta zbiorów, jeśli zaś występują w ramach ośrodka ..Pierwsze kroki dziecka * “kok" - to skupimy uwagę na zbiorach jednorodnych.

laną okazją do przybliżenia dzieciom pojęcia zbioru jest na przykład porządkowanie książek w biblioteczce. Zajęcia takie możemy zorganizować w ramach ośrodka .Nasza klasa" Nauczyciel radzi dzieciom, aby na jednej

P®*⁰⁰ poukładały kKii|/cc/ki / wierszykami. * na drugiej ksaążcc/ki kolorowo ilustrowane. Pólka pierwsza będzie dla dziewczynek, bo bardzo lubią słuchać, kiedy pani czyta wierszyki, a druga dla chłopców, którzy z kolei bardzo lubią oglądać ilustracje. Dzieci przeglądają książeczka razem z nauc/yciełan czwartym czy piątym razem natrafiają na książcczk ę z wierszykami i kolorowo ilustrowaną- Odzieją położyć?'rak jak w poprzednim przykładzie, książka ta należy do jednego i do drugiego zbioru. Jedno z dzieci (lub nauczyciel) wpada na pomysł, żeby na książeczki z wierszykami nakleić pasek zielony, a na książeczki ilustrowane — czerwony i w ten sposób odróżnić je na pólkach (Siwek. Wy czesany 1981. s. 43).

L Gry i zabawy; Tw c* rżenie zbiorów to grupowanie takich samych przedmiotów lub należących do wspólnej rodziny, albo charakteryzujących się określoną cechą. np. kolorem, kształtem, wielkością. Jedną z najpopularniejszych form zajęć są zabawy klockami    yzn*_ W klasie I można wykorzystać klocki

^r f' logiczne Diencsa, opracowane dla przedszkoli. Komplet taki składa się z 48_ klocków mających kształty^koła. trójkąta. kwadratu_Kprostokąta wydłużonego: trzy kolory: niebieski, żółty, czerwony; dwie wielkości i dwie grubości. Zajęcia z dziećmi przebiegają w kilku ęlgpach:

I.) Zabawa swobodna. Ozłoci układają z klocków pociągi, domy. pajace itp. Poznają mimo woli pewne cechy klocków.

2- Zabawy aranżowane przez nauczyciela zwracające wyraźniej uwagę na cechy kocków.

"“3^ Wyodrębnianie zbioru klocków według jednej ustalonej cechy. np. polecamy dzieciom wybrać z zestawu wszystkie trójkąty.

4. Układanie schematów Veana przy danych dwóch własnościach, np. — zielone.- 8 — cienkie.

213