i podobne do instrumentów używanych I również w dzisiejszych czasach w celu I przywabienia siewki
[ Rmkelbelien {z hol.), rodzaj grzechoczących [ dzwoneczków oraz flety-smoczki pojawiają | | się dopiero od XVI wieku. Prawdopodobnie | były przeznaczone do zabawiania dzieci.
| Owe rinkelbellen to w zasadzie rodzaj grzechotki — jedna końcówka przeznaczona była do ssania lub gryzienia, po przeciwnej stronie znajdował srę flet,
I a w środku cztery dzwoneczki 11). ^Kosztowne egzemplarze, wykonane ze [-.srebra lub złota wraz z przyczepionymi [^dzwoneczkami, przechowywane były I starannie przez setki lat i można je spotkać I wśród zbiorów niektórych muzeów rzemiosł artystycznych. Mniej znane są ich może nie tak cenne odpowiedniki, używane wśród ludu, wytwarzane przy pomocy noży i pilników z krowich żeber, ale za to wykopywane z dużą regularnością fil- li) Należące do nich mosiężne dzwoneczki w większości przypadków jednak zaginęły. Dlatego też początkowo zagadką były środkowe otwory w instrumencie, do czasu, gdy stwierdzono ich podobieństwo do srebrnych grzechotek. Flety-smoczki toczono artystycznie albo rzeźbiono z kości. Z jednej strony znajdował się flet, z przeciwnej mocowano na sznurku smoczek, zrobiony zazwyczaj z jelit, związanych w węzeł.
Na przymocowanie sznurka przewidziano otwór lub rodzaj blokadki fil. ll>