P1080519

Rys. 112. Ultramikroskopowy obraz masła otrzymanego metodą Churry-Burrell, ujawniający homogeniczną, ciągłą postać fazy tłuszczowej z rozproszoną w niej fazą wodno-białkową (z Knoopa i współpr.⁴⁰)

Spośród licznych publikacji ujmujących całościowo zalety i ewentualne usterki metod ciągłego zmaślania oraz sprawy jakości i trwałości uzyskiwanego produktu, wskazujemy jeszcze na opracowanie Schulza⁴¹ (dotyczące metody Fritza i Alfa w porównaniu z klasyczną), Kratochvila i Vedlicha⁴² (dotyczy metody Maśka), cytowaną wcześniej serię prac australijskich®-¹² (dotyczącą urządzenia Contimab, Silkeborg i Westfalia w zestawieniu z metodą klasyczną) oraz szereg opracowań syntetyczno-—Rrin^man i« wigfhprs i Goede ⁴⁹ lub Kalkschmidt^M). Na