272 Lech Zieliński, Wpływ słownictwa sportowego...
ktoś dostrzeże w tym przypadku pewnąlaytykę, to i tak jest to krytyka bezwartościowa, bo ogranicza się do stwierdzenia pewnego faktu bez podania żadnych konkretów, kiytyka niewnosząca zatem nic do dyskusji. Aby miała ona jakąś wartość, należałoby podać konkretne jednostki leksykalne, do których się odnosi. Zagadnieniu temu zamierzam poświęcić osobny artykuł.
Bibliografia
Bańkowski, A., 2000, Etymologiczny słownik języka polskiego, tom 2, Warszawa.
Bravo, B., Wipszycka, E, 1988, Historia starożytnych Greków, tom 1, Do końcawojen perskich. Warszawa
Frankowska M., 1994, „Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych lat 1989-1993”, [w] Język a kultura, tom 11: Język polityki a współczesna kultura polityczna, red. J. Anusiewicz, B. Sicińsld, Wrocław, s. 21-47.
Luger, H-H., 1983, Pressesprache, Tubingen.
Ożóg,K., 1998, „Język kampanii wyborczej z 1997 nade polszczyzny lat dziewięćdziesiątych”, Język Polski LXXVm, s. 171-178.
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (1988) (3), opr. przez zespół biblistów polskich z inicjatywy benedyktynów tynieckich, Warszawa Poznań.
Podracki, J., 1978, „Wpływ języka sportowego na inne odmiany polszczyzny”, Kultura Fizyczna 6, s. 265-269.
Dunaj, B., red., 1999, Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa.
Walczak, B., 1994, „Co to jest język polityki?”, [w:] Język a kultura, tom 11: Język polityki a współczesna kultura polityczna, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław, s. 15-20. Zieliński, L., 2001, Versportung der deutschen undpolnischen Gegenwartssprache, Gdańsk, maszynopis.
Język prasy i reklamy