Z analizy przykładowego harmonogramu w przodku kombajnowym wynika, że obok samego urabiania, zajmującego około 37% czasu zmiany, najbardziej pracochłonną czynnością jest obudowywanie wyrobiski. Większość chodników w polskim górnictwie węglowym wykonywana jest
0 przekroju łukowym w obudowie stalowej. W zależności od warunków geologiczno-górniczych odrzwia stawiane są w odstępach 0,5 do 1,0 m
1 łączone między sobą łącznikami. Na ustawionych odrzwiach układ&na jest tzw. wy kładka — na łukach stropowych układane są betonity,, a od strony ociosów mocowane są siatki stalowe. Stawianie takiej obudowy jest czynnością ciężką i pracochłonną, a w związku z koniecznością drążenia chodników o coraz większych przekrojach i na coraz większych głębokościach, wymagana jest obudowa ciężkiego typu. Pojedyncze łuki takiej obudowy o przekroju V mają masę około 80 do 100 kg. Do podnoszenia
Rys.
87
tak ciężkich elementów wykorzystywane są w omawianych kombajnach organy urabiające. Na wysięgniku organu urabiającego jest mocowariy uchwyt służący do podnoszenia łuków stropowych obudowy. W uchwycie tym układa się łuk obudowy i przez podnoszenie cylindrami hydraulicznymi całego organu łuk dociska do stropu. Do tak podniesionego łuku mocuje się łuki ociosowe. Na rys. 87 pokazano uchwyt służący do stawiania obudowy zastosowany w kombajnie AM-50. W czasie urabiania uchwyt spoczywa (odchylony do tyłu) na silniku elektrycznym organu urabiającego (na rysunku pokazany linią przerywaną).
Podnoszenie łuków obudowy głowicą urabiającą bez specjalnych uchwytów jest niedopuszczalne, gdyż w czasie podnoszenia łuk może się zesunąć, co grozi wypadkiem lub uszkodzeniem noży urabiających.
Podstawowym warunkiem wykorzystania w pełni wydajności kombajnu jest zapewnienie ciągłości odstawy urobku. Każda bowiem przerwa w pracy nowoczesnego, wy sokowy dajnego kombajnu to strata wydajności nie do odrobienia. Sprawą podstawową jest zatem taka organizacja odstawy urobku, aby zapewniała ciągłość odstawy, a jeżeli jest to odstawa przerywana — skrócenie koniecznych przerw do minimum.
Do odstawy urobku z kombajnów chodnikowych stosuje się przenośniki lub wozy.
Pierwszym ogniwem w systemie odstawy urobku jest podawarka, będąca jednym z zespołów kombajnu. Podawarka ta odbiera urobek z ładowarki kombajnu i odstawia go poza kombajn. W omówionych kombajnach, z wy-
ODSTAWA UROBKU PRZENOŚNIKAMI |
Podawarka kombajnu | |
11 ^ */— | ||
Przenośnik i* |
' 1 ''/ "■ Przenośnik mostowy _1 |
Kombajn chodnikowy |
jątkiem kombajnu GPK, podawarki mają bardzo krótkie wysięgniki, tylko nieznacznie wychodzące poza kombajn. Do wysięgnika podawarki kombajnu przyczepiony jest przegubowo przenośnik pośredni, nazywany również przenośnikiem mostowym. Wysyp tego przenośnika w zależności od przyjętego układu albo jest podwieszony przesuwnie na szynie mocowanej do obudowy, albo również przesuwnie spoczywa na przenośniku odstawy chodnikowej. Przesuwanie się wysypu przenośnika mostowego nad przenośnikiem dalszej odstawy umożliwia pracę kombajnu w granicach 10 do 15 m bez konieczności wydłużania przenośnika oraz manewrowanie kombajnem bez konieczności zwracania uwagi na położenie wysypu. Przenośniki mostowe buduje się zwykle z niezależnym napędem elektrycznym związanym jedynie blokadą elektryczną z kombajnem, aby uniemożliwić zasypanie przesypu. Wspomniana blokada uniemożliwia załączenie podawarki kombajnu bez uprzedniego załączenia przenośnika mostowego.
W niektórych typach kombajnów angielskich przenośniki mostowe napę- 1**1