Obraz7 (37)

vową umiejętnością życiową.

Relaksacja

Daniel Golemati

Po raz pierwszy termin reakcja relaksacyjna został użyty przez profesora Herberta Bensona, wykładowcę Universytetu Harvarda i dyrektora Instytutu Medycyny Psychosomatycznej w New England Deaconess Hospital (Wasmer Smith L., 1998), który przeprowadził badania nad osobami medytującymi. W trakcie badań mierzono wskaźniki fizjologiczne w trzech sytuacjach: spoczynku przed medytacją, w trakcie medytacji oraz po jej zakończeniu. Zaobserwowano, iż podczas medytacji badanym osobom obniżyło się wiele wskaźników fizjologicznych: zużycie tlenu (o 17%), częstość oddechu (o trzy oddechy na minutę), poziom mleczanów we krwi. Podczas badań pojawiły się również zmiany w przepływie fal mózgowych, z dominującą ilością fal wolnych (Alfa, Theta, Delta). Wyniki powyższych badań wykazały, iż podczas relaksu następuje:

| zmniejszenie zużycia tlenu przez organizm o około 10-20%,

2.    zmniejszenie liczby uderzeń serca do trzech na minutę,

3.    zwolnienie rytmu oddychania, zmniejszenie poziomu kwasu mlekowego,

4.    wzrost amplitudy fal Alfa w korze mózgowej. (Benson H., 1976)

^Zachęciło to Bensona do wdrażania technik relaksacyjnych w trakcie seansów mających na celu wprowadzenie pacjenta w stan odprężenia.

Coraz częstsze przypadki zaburzeń równowagi psychofizycznej jednostki, związane z brakiem umiejętności przystosowawczych w środowisku rodzinnym, szkolnym czy też zawodowym, kierują uwagę psychologów, lekarzy i terapeutów na rozmaite formy treningów relaksacyjnych. Sugeruje się, iż po przeprowadzeniu odpowiednich modyfikacji tych treningów mogłyby one zostać wdrożone do programów terapeutycznych, edukacyjnych i wychowawczych.

Umiejętność redukowania stresu wpływa pozytywnie zarówno na stan fizyczny, jak i psychiczny organizmu. Osobom, które odczuwają napięcie

Małgorzata Kronenberger - Muzykoterapia, podstawy teoretyczne... 105