P1520612

rozwoju, w cytoplazmie granulocytów zwiększa się liczba ziarnistości i różnicuje ich barwliwość (na obojętnochłonną, kwasochłonną i zasadochłonną), a także zmienia się wielkość i kształt jądra. Granulocyty opuszczające szpik kostny mają jądra segmentowane.

Monocyty są wytwarzane z ukierunkowanej komórki prekursorowej CFU-M, która przechodzi pośrednie stadia rozwojowe: najpierw - monobla-stu, a potem - promonocytu. Po dostaniu się do krążenia, monocyty są zdolne do dalszych zmian i w różnych tkankach organizmu mogą przekształcać się w makrofagi.

Limfocyty, podobnie jak inne krwinki białe, powstają z ukierunkowanych komórek prekursorowych (CFU-L). W ich rozwoju ważną rolę odgrywają narządy limfoidalne takie, jak: grasica, śledziona oraz węzły i grudki chłonne. Pod względem czynnościowym limfocyty wykazują duże zróżnicowanie. Formy limfocytów, wyróżnione na podstawie kryterium czynnościowego, zostaną wyszczególnione przy opisie ich roli w organizmie (str. 87).

Liczba krwinek białych we krwi ulega znacznym wahaniom w zależności od stanu zdrowotnego organizmu. W stanach poważnych infekcji ulega ona znacznemu zwiększeniu (nawet podwojeniu). Wskazuje to na dużą wrażliwość procesu wytwarzania krwinek białych na działanie różnych czynników regulacyjnych. Źródłem tych czynników są często krwinki białe, biorące udział w reakcjach obronnych zachodzących w organizmie. Do tych czynników można zaliczyć hemopoetyczne czynniki wzrostu (CSF - ang. colony stimulating factors), wpływające na rozwój granulocytów i makrofagów (GM-CSF), granulocytów (G-CSF), monocyów (M-CSF) oraz interleukiny (szczególnie IL-1, -2, -3 i -6).

3.3.3. Wytwarzanie krwinek płytkowych

Krwinki płytkowe rozwijają się w procesie trombopoezy z komórek CFU-Mega, które przekształcają się kolejno w megakarioblasty, promegaka-riocyty i megakariocyty (rys. 3.3). Podczas trombopoezy zachodzą podziały jądra komórkowego, którym nie towarzyszą podziały cytoplazmy i dlatego megakariocyty charakteryzują się dużymi rozmiarami i wielopłatowym jądrem. Krwinki płytkowe powstają w wyniku fragmentacji cytoplazmy megakariocytów. W ten sposób z jednego megakariocytu może powstać ok. 2000 płytek.