75
dziesiątych zdecydowanie zwiększyła się liczba studentów z Wietnamu (671 osób), jak również z Syrii (176 osób) i Iraku (176 osób), liczne były również grupy studentów z Węgier (200 osób), Nigerii (161 osób), Mongolii (150 osób), Bułgarii (141 osób), Algierii (138 osób). Peru (121 osób) i Jordanii (117 osób). W latach osiemdziesiątych najliczniej przyjeżdżali studenci z Iraku (812 osób), Syrii (544 osoby), Jemenu Północnego (376 osób), Palestyny (342 osoby), Wietnamu (334 osoby) i Jordanii (202 osoby). W latach dziewięćdziesiątych oraz w roku akademickim 2000/01 i 2001/02 zmieniła się zupełnie struktura narodowościowa słuchaczy SJPdC w Łodzi. Zdecydowaną większość stanowili w tym okresie obywatele byłego Związku Radzieckiego: Białoruś - 410 osób, Ukraina - 324 osoby, Kazachstan - 190 osób, Rosja - 179 osób i Litwa - 175 osób. Ponadto najwięcej w tym okresie kształciło się studentów z Wietnamu (468 osób) oraz z Syrii (238 osób). Taka sytuacja spowodowana była tym, że po upadku Związku Radzieckiego Senat RP ufundował wiele stypendiów dla Polaków ze Wschodu i w tych latach stanowili oni jedną z najliczniejszych grup narodowościowych.
Na uwagę zasługuje fakt pojawienia się od początku lat dziewięćdziesiątych do 2002 r. większej niż dotychczas liczby studentów z krajów Europy Zachodniej. Przybyli kandydaci na studia wyższe z Francji - 54 osoby, z Holandii
- 17 osób, z Niemiec - 54 osoby, z Wielkiej Brytanii - 38 osób i z Włoch
- 22 osoby. Były to przeważnie dzieci pracowników ambasad, firm handlowych lub osoby posiadające w Polsce rodzinę.
Trzeba zaznaczyć, iż zupełnie nową grupę słuchaczy SJPdC UŁ stanowiły dzieci absolwentów z małżeństw mieszanych, których jedno z rodziców było narodowości polskiej, drugie natomiast obcokrajowcem. Nierzadko zdarzało się, iż studenci ci byli dwujęzyczni. Zdarzało się również, że absolwenci Studium przysyłali tu swoje dzieci, a więc była to już druga generacja, która pobierała naukę języka polskiego w Łodzi.
Słuchacze SJPdC UŁ byli zróżnicowani nie tylko ze względu na kraj pochodzenia czy narodowość, ale także reprezentowali różny poziom wykształcenia ogólnego, który zależał od poziomu oświaty i kultury kraju pochodzenia studenta, zwłaszcza studentów z Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. Niektórzy studenci mieli ukształtowaną już historią i obyczajami osobowość, toteż oddziaływanie na nich w ramach europejsko pojętej cywilizacji było zadaniem niezwykle trudnym.
Rozwój oświaty w krajach rozwijających się, upowszechnienie idei kształcenia poza granicami kraju macierzystego, a nawet kontynentu, wzajemne oddziaływanie różnych kultur - prowadziły do nakładania się różnych warstw kulturowych, a na pewno minimum dwóch: rodzimej i importowanej. Miało to również swoje odbicie wśród studentów SJPdC w Łodzi.
Studenci w krajach ojczystych uczęszczali do szkół zorganizowanych według różnych systemów i na różnym poziomie nauczania.