PC130287

56

II. Polityka rynku pracy

(17,3%), najniższy zaś w 1992 r. (5,6%). W szkoleniach brało udział w badanym okresie średnio 4,5% bezrobotnych (najwięcej w 1997 r. — 7,9%; najmniej w 1993 r. - 2,5%).

- Udział bezrobotnych zatrudnionych przy pracach interwencyjnych ■ Udział bezrobotnych zatrudnionych przy robotach publicznych • Udział bezrobotnych skierowanych na szkolenia

Źródło: Roczniki Statystyczne, GUS, wydania z odpowiednich lat.

Wykres 2. Udział uczestników aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu wśród bezrobotnych ogółem w latach 1992—1999

W latach 1998-1999 obserwuje się gwałtowny spadek udziału beneficjentów tych aktywnych programów w zbiorowości bezrobotnych. Stało się to wynikiem powiększenia się liczby bezrobotnych oraz obniżenia wydatków na aktywne programy polityki rynku pracy; to, z kolei, spowodowało, że liczba osób biorących w nich udział się zmniejszyła.²⁰

Prace interwencyjne zaliczane są do tzw. zatrudnienia subsydiowanego. Polegają one na stosowaniu względem pracodawców finansowych zachęt, aby zatrudniali osoby bezrobotne i, jednocześnie, powstrzymali się od redukcji zatrudnienia w firmie. Prace te zalicza się do kosztownych sposobów oddziaływania na skalę przepływu z bezrobocia do zatrudnienia. Nie tworzy się tą drogą nowych miejsc ³⁰ W 1997 r. szkoleniem objęto 143,5 tys, bezrobotnych, w 1999 r. - 128,4 tys. W tych samych latach prace interwencyjne podjęło (odpowiednio) 166,2 tys. i 125,9 tys, bezrobotnych, a w robotach publicznych uczestniczyło 149,8 tys. oraz 68,7 tys. bezrobotnych (GUS 1999c; 2000c).