50 J. Bendkowski, G. Radziejowska
Tabela 2.2
Przykłady struktur organizacyjnych służb zaopatrzenia w przedsiębiorstwach krajowych
to | |
1. | |
Dyrektor logistyki | |
i | |
Dyrektor ds logistyki |
Przykład
Podział zada*
-Sekcja Zakupy -Sekcja Transportowa -Magazyn
Centralizacja zadań logistycznych Podział branżo*} zadań w komórce zakupów
— Dział Zaopatrzenia — specjaliści • Dział Logistyki i Gospodarki Magazynowej ' Wydział Transportu
Centralizacja
zadań
logistycznych Podział branżowy zadań w Dziak Zaopatrzenia
Dział
Logistyki
Dyrektor
dostaw
Dział
Zakupów
Sekcja Bilansowania Potrzeb Zakupów
— Sekcja Magazynów _ Grupa Analiz Cen
- Grupa Materiałów Podstawowych
— Grupa Materiałów Pomocniczych
— Grupa Usług
— Grupa Urządzeń
— Sekcja Spedycji Odpraw i Składu Celnego
Decentralizacja
zadań
logistycznych Podział funkcjonalno -branżowy zadań zaopatrzeniowych
Dyrektor | |
4. |
przemysłowy |
Kooperacja
-|Dvr. Zakupów! — |
_ Szacowanie | |
1 |
potrzeb _ Dział Zakupów — | |
— Transport | ||
—fc>\T. Logistyki — |
opcoycja |
Materiały
produkcyjne
. Materiały nieprodukcyjne
Komórka celna
Decentralizacja
zadań
logistycznych Podział funkcjonalno-branżowy zadań zaopatrzeniowych
Dyrektor
techniczny
Grupa Zakupów
Specjaliści ds. zaopatrzenia
Podział branżoM zadań w komora zakupów
Dyrektor ds. produkcyjnych
Dział Zaopatrzenia —
Grupy materiałowo I -5 Magazyn
• Podział branżowy zadań w Dziale Zaopatrzenia
Biorąc pod uwagę przestawione przykłady organizacji służb zaopatrzenia można stwierdzić, że wybór formy organizacji zależy w dużym stopniu nie tylko od ogólnych uwarunkowań ale także od specyficznych dla danego przedsiębiorstwa czynników. Spotyka się różne rozwiązania dotyczące:
- stopnia centralizacji zadań,
- wewnętrznej budowy jednostki organizacyjnej,
- hierarchicznej lokalizacji w strukturze organizacyjnej.
Przyjęta struktura organizacyjna określa zakres zadań, odpowiedzialności i kompetencji pracowników działu zaopatrzenia. Wszystkie aspekty związane z tymi kwestiami powinny zostać uwzględnione przez kierownictwo przedsiębiorstwa i zebrane w postaci procedur i instrukcji. Podobnie należy postąpić z dokumentami stosowanymi w dziale, których obieg przedstawia się na schematach i wykresach. Taki sposób postępowania pozwala uniknąć błędów i usprawnić pracę działu. Najlepsze wyniki osiąga się, kiedy pracownicy działu sami biorą udział w opracowaniu dokumentacji. W tym celu konieczne jest organizowanie regularnych spotkań pracowników i kierownictwa, które stają się okazją do wprowadzenia usprawnień i wymiany informacji dotyczących zagadnień zaopatrzenia. Również szkolenia wewnętrzne, podczas których pracownicy zapoznają się z nowymi procedurami, przyczyniają się do usprawnienia pracy [20].
Istotną rolę odgrywa również hierarchiczna lokalizacja działu w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa. Miejsce w strukturze świadczy o znaczeniu strategicznym przypisywanym funkcji zaopatrzenia oraz jej wpływu na wyniki przedsiębiorstwa.
Warunkiem racjonalnego przebiegu systemu zaopatrzenia jest właściwy obieg informacji i traktowania jej na równi z dostępnością takich zasobów, jak: przedmioty pracy, środki pracy, siła robocza i środki pieniężne [1]. W ujęciu zewnętrznym przepływy informacyjne tworzą połączenie między przedsiębiorstwem (nabywcą) a dostawcą, a w ujęciu wewnętrznym łączą wszystkie sfery działalności przedsiębiorstwa, umożliwiając integrację zaopatrzenia z produkcją i dystrybucją. Organizacja przepływu informacji na potrzeby zaopatrzenia obejmuje więc stworzenie odpowiednich kanałów komunikacyjnych oraz odpowiednich procedur, jak również wykorzystanie ogólnie dostępnych źródeł informacyjnych [7]. Aby podejmować właściwe decyzje, efektywnie i sprawnie realizować przepływy materiałów, należy stworzyć odpowiedni system informacyjny.