Podręcznik Zaręby7

Przykłady nagród „Tourism for Tomorrow Awards” dla przedsięwzięć

ekoturystycznych

W 1994 r. zwyciężył projekt „Whale Watch” z Nowej Zelandii, realizowany w Kaikoura, na Wyspie Południowej. Obszar ten jest zamieszkiwany przez małą, biedną społeczność, utrzymującą się głównie z rybołówstwa. Grupa mieszkańców założyła przedsiębiorstwo organizujące wyprawy w celu obserwacji i fotografowania wielorybów. Cały majątek firmy stanowiła flota niewielkich statków, a siedzibą stał się dawny budynek stacji kolejowej, przy okazji miejsce towarzyskich spotkań ludności miejscowej, centrum edukacji o przyrodzie, historii i kulturze regionu oraz szkolenia młodzieży i dorosłych w dziedzinie turystyki.

W miarę realizacji projektu zatrudnienie znalazło wielu mieszkańców wyspy i wyraźnie podniósł się standard życia w regionie. Popularność wypraw typu whale-watching wzrastała z roku na rok, dlatego też wieś Kaikoura mogła być wzorcowym przykładem dla wielu innych miejsc na święcie pragnących rozwijać i promować tę samą formę ekoturystyki¹⁴.

Zwycięzcą Tourism for Tomorrow Award ‘95 zostali pomysłodawcy rowerowego szlaku dziedzictwa przyrodniczo-kulturowego „Sea to Sea Cycle Route” w Wielkiej Brytanii. Trasę długości 140 mil (ok. 224 km) przeprowadzono przez cały obszar Anglii Północnej, w szczególności przez widokowe obszary Lakę District oraz Pennies. W ten sposób wiele urokliwych i zaniedbanych pylistych dróg, mostków, tuneli, kolejowych przejść dla pieszych itp. stało się turystyczną atrakcją na trasie szlaku rowerowego. Przygotowano specjalną mapę i przewodnik z adresami i opisem prywatnych kwater typu b&b, restauracji i kawiarni, sklepów oraz wszystkich punktów widokowych i wartych spenetrowania po drodze miejsc, zabytków, muzeów, galerii. W projekt zaangażowały się lokalne władze z czternastu różnych obszarów administracyjnych Anglii Północnej'³.

Nagrodę „Turystyka dla jutra” w 1998 r. otrzymał projekt realizowany w Afryce związany z ochroną przyrody Parku Narodowego Kakum w Ghanie. Pomysłodawcą była grupa Conservation International, a celem przedsięwzięcia ograniczenie zniszczeń powodowanych w środowisku parku przez gospodarkę leśną, rolnictwo i budownictwo. W ramach projektu powstało centrum turystyczno-informacyjne oraz sieć „dróg” wiszących w koronach drzew (tzw. canopy walkways; zob. podrozdz. 3.1.2). Zadbano też o odnowę historycznych budynków i zamku na wybrzeżu. Park Narodowy Kakum z „wiszącymi drogami” stał się bardzo popularną atrakcją dla amatorów ekoturystyki z krajów Europy Zachodniej¹⁶.

W 2001 r. nagrodzono inicjatywę realizowaną w Polsce przez Europejskie Centrum Ekologicznego Rolnictwa i Turystyki ECEAT-Poland. Zwycięski projekt pt. „Ekoturys-tyka w gospodarstwach ekologicznych - urlop u ekorolników”, realizowany od 1993 r„ ma na celu wspieranie i promocję turystyki w gospodarstwach prowadzonych zgodnie z kryteriami rolnictwa ekologicznego¹⁷.

W 2005 r. nagroda w kategorii „Investor in People Award” powędrowała do meksykańskiej organizacji Fundación Haciendas en el Mundo Maya, która stworzyła program rozwoju turystyki i lokalnego rzemiosła opierając się na sieci centrów turystycznych „haciendas” w kilku majańskich wioskach na półwyspie Jukatan, które zostały dotknięte kataklizmem huraganu w 2002 r. Celem projektu była odbudowa zniszczo-^|J Ibidem.

¹⁵    Ibidem.

¹⁶    Ibidem.

¹⁷    Europejskie Centrum Rolnictwa Ekologicznego i Turystyki, ECEAT-Poland - www.eceat.pl.

153