IM
zakładowych okładów zbiorowych pracy. Firmy należące do sekcji energetyczny hutniczej, górniczej oraz PKP zakładowe układy zbiorowe pracy w przeważają mierze oparły na postanowieniach ustalonych w ponad zakładowych układach zbicie, wych pracy. Różnice w uregulowaniu zasad wynagradzania w zakładowych układy zbiorowych w powyższych sekcjach w stosunku do ponad zakładowych są niewieft, i dotyczą generalnie kształtowania rozpiętości płac (ponieważ płaca minimalna jm określana) oraz stosowania zmiennych składników płac w postaci premii bądź nagród Place zasadnicze i zasady premiowania w ponadzakładowych układach zbiorowym pracy są określane w sposób bardzo ogólny. Szczegółowe rozwiązanie tych kwesn dokonywane jest w układach zakładowych. Także niekoniecznie obligatoryjnym «. rzędzicm dla firmy są ponadzakładowe (branżowe) taryfikatory kwalifikacyjne, kjóje każdy zakład może modyfikować i dostosowywać do potrzeb własnych. Zakładom układy zbiorowe w sekcjach gdzie obowiązują ponadzakładowe układy zbiorowe tą bardziej rozbudowane, dokładniej, precyzyjniej i w sposób bardziej uporządkowany określają zasady wynagradzania i uprawnienia pracowników do ich uzyskania niż w samoistnie tworzonych zakładowych układach zbiorowych.
Tabela 16. Forma prawna systemu wynagrodzeń
1 _ Wielkość |
Obowiązują — ilość wystąpień | |||
rormm winwnci |
zatrudnienia |
Regulamin wynagradzania |
Zakładowy okład zbiorowy |
Ponadzakładowe 1 układ zbiorowy j |
Państwowa |
51-150 |
1 | ||
151-300 |
3 |
i* | ||
Spółdzielczo |
51-150 |
i |
1 | |
151-300 |
4 | |||
pow. 600 |
i |
3* | ||
Jednostkowe Spółki Skarbu Państwa |
51-150 |
3 |
2 | |
151-300 |
1 |
4 | ||
301-600 |
3 | |||
pow. 600 |
10 |
3* | ||
E Spółki z o,o. |
51-150 |
3 | ||
151-300 |
6 |
9 |
1* | |
301-600 |
2 |
9 | ||
pow. 600 |
2 |
1* -J | ||
151-300 |
3 |
4 | ||
Spółki akcyjne |
301-600 |
6 | ||
pow. 600 |
2 |
12 |
i* J | |
Prywatna |
51-150 |
5 | ||
151-300 |
2 | |||
301-600 |
| | |||
■tum |
28 |
72 |
—I |
* aamat występowanie P«**dzali lądowych układów zbiorowych dla przemysłu hutniczego. PKP 1 ęncrgrtyU
Druga grupa układów zakładowych to taka. która tworzona jest rniwnl iii tan przez ul* firmę w sposób autorski, uważany za właściwy dla rag i usirsi —j. Mie wypę-ij u, presja uregulowań zewnętrznych, ponieważ nie zostały zawarte układy po--jłnklsdowe Do tej grupy należą zakładowe układy zbiorowe w przemyśle spożyw-pg*. produkcji wyrobów z metali, artykułów gospodarstwa domowego, sprzęta ugBportowtgo, telekomunikacji, handlu i usług, wyrobów chemicznych, budowmc-
i telekomunikacji. W wymienionych sekcjach dominującą fonią własności są gófci S-A. i z o.o. oraz firmy prywatne. Układy zakładowe drugiej grupy są w więk-gf,f-i bardziej uproszczone i cechuje je mniejsza liczba załączników, które skażą do ledziej dokładnego uregulowania poszczególnych kwestii poruszonych w Tsiaiia aej części układu, jak np. warunki uprawniające do uzyskania dodatków za prace szkodliwe i uciążliwe, zasady tworzenia i przyznawania nagród, zasady -g*~~»-
■upracowników, zasady stosowania podwyżek płac, awansowania i inne.
Zasady wynagradzania za pomocą regulaminów wynagradzania stosuje 28% firm. Przeważają one w firmach małych i mniej niż średnich, zatrudniających do 150 osób Nie jest to jednak absolutną regułą, ponieważ 14% firm sprywatyzowanych i prywar-■ydi o zatrudnieniu powyżej 1SO osób też stosuje regulaminy wynagradzania (siksy pracodawca, słabe związki zawodowe lub ich brak). Z prawnego a merytorycz
nego punktu widzenia regulaminy wynagradzania budzą najwięcej zastrzeżeń. Nie podlegają one weryfikacji i rejestracji w Okręgowych Inspektoratach Pracy. Są formułowane nader ogólnikowo, co utrudnia pracownikom interpretację i dokładne zorientowanie się jakie składniki wynagrodzenia i w jakiej wysokości przysługują pracownikowi (przykład — duża firma zatrudniająca 305 osób). Istotną sprawą jest przedmiotowy zakres regulowany za pomocą zakładowych układów i regulaminów wynagradzania. Nie istnieje obligatoryjny wymóg co do zawartości systemu wynagradzania. W zakładowych układach zbiorowych regulacji podlegają, aczkolwiek w różnej kolejności i z różnym stopniem szczegółowości (o czym pisano wyżej) następujące kwestie:
• zasady taryfikacji pracy.
• tabele płac lub stawki płac należne na stanowiskach pracy.
• stosowanie zmiennych składników płac w postaci premii i (łub) nagród.
• możliwe do wystąpienia w firmie formy płac,
• składniki płac należne na mocy Kodeksu pracy.
• składniki plac o charakterze świadczcniowym,
• zawieszania postanowień o wynagrodzeniu w całości łub części w razie wystąpienia trudności finansowych,
oraz rzadziej
• zasady zaszeregowania pracowników.
• wprowadzania zmian w wynagrodzeniach (podwyżki, przeszeregowania).
• dokładne wymagania dotyczące pracy i ich związku z wynagrodzeniami.