Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20093617 bmp

W. Pisarek Wtifp do nauki o keimirnkowuu. Wirsuwi 200«, ISBN 978.81-60501-14.6. C by WA.P 2008

Funkcje komunikowania *] 71

Węgierski socjolog, Bela Buda, wyróżniał siedem następujących funkcji środków komunikowania masowego:

■    uczą i kształcą,

■    rozładowują napięcia,

■ pobudzają i wzmacniają różne motywacje,

■ wzmacniają poznawczy system jednostki,

■    przyczyniają się do pojawienia się nowych postaw lub ich przekształcenia,

■    zapoczątkowują nowe motywacje,

■    powodują zmiany w zachowaniu się jednostek (Buda 1971).

Niewiele krótsza niż lista Moellera jest lista funkcji środków masowych sporządzona przez ekspertów UNESCO do spraw polityki i planowania w zakresie komunikowania. Zawiera ona osiem następujących punktów:

■    informowanie (dostarczanie informacji w formie dostępnej i użytecznej dla odbiorcy),

■    socjalizacja i integracja (umożliwienie uczestnictwa społecznego), w tym zachowanie tradycji i wartości kulturalnych oraz wprowadzanie innowacji,

■    ekspresja i transmisja kultury oraz rozrywka i rekreacja,

■    rządzenie (media stanowią kanały informacji od rządu do społeczeństwa i odwrotnie),

■    kierowanie i zarządzanie,

■    udział w życiu gospodarczym (same media są przedsiębiorstwami, ale też stymulują rozwój ekonomiczny),

■    oświata i wychowanie (media upowszechniają wiedzę i kształtują systemy wartości) (UNESCO 1972).

Bodaj najdojrzalszą listę funkcji komunikacji społecznej przedstawili autorzy unescowskiego raportu Many Voices, One World z roku 1980; znalazły się na niej:

■    informacja (fakty, obrazy, opinie, żeby móc funkcjonować),

■    socjalizacja (żeby być członkami grupy),

■    motywacja (promocja celów, stymulacja wyborów i aspiracji),

■    debatowanie (żeby uzgadniać i wyjaśniać),

■    edukacja (dostarczanie wiedzy, a także kształtowanie charakteru i umiejętności),

Zapisa

kliknij.

■    promocja kultury (przekaz dziedzictwa, budzenie wyobraźni i potrzeb estetycznych),

■    rozrywka (dla rekreacji i zabawiania się) oraz

■    integracja (żeby wszyscy mieli dostęp do tego, co ważne) (Many Voi< 1981: 14-15).