161
2 iiyceiw nojwinieptyh składników aktywów I zobowiązań według Międzynarodowych. ..
Ustaliliśmy powyżej wartość godziwą pomniejszoną o koszty sprzedaży (120 000 zł) oraz war-to5f z użytkowania (129 570 zł). Zgodnie z MSR 36, wartością odzyskiwalną jest wyższa z tych dwóch kwot. Za takim podejściem (opartym na zasadzie .wyższa z dwóch') stoi argument, iż odzwierciedla ono decyzję inwestycyjną racjonalnego przedsiębiorstwa. Takie przedsiębiorstwo wybierze dalsze użytkowanie składnika majątkowego zamiast jego sprzedaży, jeśli wartość z użytkowania przewyższa wartość godziwą (i na odwrót sprzeda składnik zamiast go użytkować, jeśli większa będzie wartość godziwa pomniejszona o koszty sprzedaży).
Cełem szacowania wartości odzyskiwalnej jest skonfrontowanie jej zwartością bilansową po to, by stwierdzić ewentualną utratę wartości (może się okazać, że pomimo istnienia pewnych przesłanek, utrata wartości nie wystąpiła). W naszym przykładzie utrata wartości ma miejsce, gdyż wartość bilansowa przewyższa wartość odzyskiwalną. Kwota odpisu z tytułu utraty wartości wynosi:
200 000-129 570 = 70 430 zł
Składnik aktywów zostanie wykazany w bilansie w kwocie 129 570 zł. Odpis z tytułu utraty wartości (70 430 zł) obciąży wynik finansowy, chyba że dany składnik ujęty jest w wartości przeszacowanej, a w kapitale własnym znajduje się nierozliczona nadwyżka z przeszacowania tego składnika. Jeśli tak jest, to odpis zostanie ujęty jako zmniejszenie kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny (oczywiście do wysokości istniejącej nadwyżki).
Wymogi MSR 36 są zbieżne z aktualnym kierunkiem rozwiązań w zakresie wyceny elementów sprawozdań finansowych. Jak podano na początku rozdziału, chodzi o dostarczenie użytkownikom sprawozdań informacji na temat wartości przedsiębiorstwa utożsamianej ze strumieniem przyszłych korzyści ekonomicznych netto wynikających z jego funkcjonowania.
Zasady wyceny instrumentów finansowych określa MSR 39. Standard ten uzależnia wycenę i ujmowanie zmian wartości składnika aktywów finansowych od jego przynależności do jednej z czterech kategorii. Na moment początkowego ujęcia jednostka powinna zaklasyfikować składnik aktywów finansowych, podlegający regulacjom MSR 39, do jednej z czterech kategorii:
a) aktywów finansowych w wartości godziwej ze zmianami wartości godziwej ujmowanymi w zysk lub stratę okresu (ang.financial asset atfair value thro-ugh profil or loss),
b) pożyczek i należności (ang. loans and receivables),
c) aktywów finansowych utrzymywanych do terminu wymagalności (ang. held-to-maturity imestmentś),
d) aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży (ang. availabIe-for-salefinan-cial assels).
! Współautorem (ego punktu jest Maciej Frend/cl.