S6304287

176 Szybkie uczenia tle

zobacz go, usłysz dźwięki dochodzące z kampusu, poczuj się Jednym z Jego studentów lub wyobraź sobie, że wykonujesz Jakąś czynność, na przykład grasz w drużynie uniwersyteckiej lub wykonujesz eksperyment w uniwersyteckim laboratorium. Jeśli nie znasz nazwy tego uniwersytetu, poszukąl w swojej głowie skojarzenia, które brzmi lub wymawia się podobnie do Stanford. Czy znasz kogoś o imieniu Stan i mógłbyś go zwizualizować? Możesz także pomyśleć o słowach składających się na słowo Stanford, takich Jak stand (ang. „stać") i ford i wyobrazić sobie, że stoisz koło samochodu marki Ford. Usłysz dźwięk jego silnika. Poczuj, jak przekręcasz kluczyk w stacyjce. Następnie wsiądź do forda i rusz nim z miejsca. Czasami tego rodzaju drobne detale mogą nie mieć żadnego znaczenia, na przykład gdy czytasz dla czystej przyjemności, gdy Jednak masz zdać relację z tego, co przeczytałeś, podobne skojarzenia mogą pomóc ci w zapamiętaniu informacji na długo po odłożeniu książki.

Przeczytaj teraz następną grupę słów: „...Louis Janin oznaj mił mu...". Ponownie zadaj sobie pytanie: „Co widzę (słyszę lub mówię, czuję lub czego doświadczam) na ekranie, na którym wyświetlany jest mój film?”. Niech twoja kamera filmowa nie przestaje pracować. Nie dysponując żadnym opisem tego człowieka, każdy z czytelników może go sobie wyobrazić na swój sposób. Wzrokowcy zapewne ujrzą jego wizerunek, słuchowcy usłyszą, jak mówi, dotykowcy odczują to, jaką był on osobowością, kinestetycy zaś wyobrażą sobie, że wymieniąią z nim na powitanie uścisk dłoni. I znów, by zapamiętać jego imię i nazwisko, pomyśl o jakimś Louisie, którego znasz osobiście, lub o znanej osobistości o tym imieniu lub o kimś z historii i postaraj się go zwizualizować. Nazwisko Janin może nie wywoływać u ciebie żadnych skojarzeń, tak więc skojarz je z jakimś podobnie wyglądającym lub brzmiącym słowem, takim jak Jan, Janie lub Jan „w" (ang. In) czymś. By łatwiej cl było zapamiętać nazwisko tej osoby, wprowadź to skojarzenie do twojego filmu na zasadzie dygresji lub reminiscencji.

Zajmij się teraz kolejna grupa słów: .Pewnego piątkowego ranka...”. Zauważ, że jeśli pojawia sic szereg różnych wyobrażeń, możesz czasami podzielić zdanie na fragmenty, innym zaś razem pracować z całym zdaniem. Korzyść z dzielenia zdania w fazie początkowej polega na tym, że czasami, gdy zdanie niesie ze sobą zbyt dużo treści, czytelnik ma tendencje do wizualizowania jedynie jego części, pomijąjąc przy tym inne wyobrażenia. Na razie, zanim nie przyzwyczaisz sic do tej techniki, staraj się wyobrażać sobie wszystko. Sam się przekonasz, ile możesz przeczytać za Jednym razem, tak by niczego nie przegapić. Wracajmy jednak do .Pewnego piątkowego ranka". Co pojawia się na ekranie, na którym wyświetlany Jest twój film, gdy myślisz o piątkowym poranku? Wzrokowcy zobaczą zapewne grupę ludzi w biurze czytających piątkowy dodatek w gazecie, by zaplanować sobie wyjście do kina lub teatru w weekend. Słuchowcy usłyszą siebie dyskutujących o tym, dokąd by tu pójść w piątkowe popołudnie po pracy. Dotykowcy poczują podniecenie z powodu zbliźąjące-go się weekendu. Kinestetycy zaczną rozdawać bilety na mecz koszykówki na następny dzień, które zdobyli dla swoich przyjaciół w biurze.

Następny fragment brzmi:.... że jedynym wolnym etatem jest stanowisko stenografa”. Spróbuj doświadczyć tych słów przez swoje zmysły na ekranie, na którym wyświetalny Jest twój film. Zobacz stenografa przy pracy, usłysz dźwięk kogoś uderzającego w klawisze, poczuj dotyk swoich palców na klawiaturze lub poczuj ruchy ramion podczas uderzania w klawisze.

Dalszy ciąg opowieści: .Znakomicie!, wykrzyknął zachwycony młodzieniec". Chociaż wyobrażenie ma charakter słuchowy I słuchowcy z pewnością usłyszą wypowiadane słowa, wzrokowcy mogą zobaczyć na swoim filmie wyraz twarzy młodzieńca, dotykowcy poczuć podniecenie związane z szansą dostania pracy, kinestetycy zaś poczują, jak podskakują do góry lub unoszą ręce z głośnym .Udało sięl".