SCAN0067 (8)

Podział antybiotyków p-laktamowych

Z przyczyn praktycznych, większość podręczników opiera się na podziale uwzględniającym zarówno budowę chemiczną, jak i własności farmakodynamiczne.

>    Penicyliny (naturalne i półsyntetyczne)

>    Karbapenemy

>    Monobaktamy

>    Cefalosporyny

>    Cefamycyny

>    Inhibitory p-laktamaz

Mechanizm działania

Polega na hamowaniu biosyntezy ściany komórki bakteryjnej przez hamowanie wbudowywania kwasu N-acetylomuramino-wego w mukopeptydową ścianę komórkową bakterii w wyniku unieczynniania transpeptydazy.

Antybiotyki fi-laktamowe działają bakteriobójczo, prowadzą do rozpadu komórki.

Penicyliny

Są pochodnymi kwasu 6-aminopenicylanowego. Zmiany podstawnika grupy karboksylowej wpływają na właściwości fizykochemiczne antybiotyku, a zmiany podstawnika grupy amidowej decydują o wrażliwości antybiotyku na działanie 0-laktamazy. Penicylinazy są wytwarzane przez niektóre bakterie i powodują rozbicie pierścienia p-laktamowego.

Działają głównie na bakterie G(+): gronkowce, dwoinki zapalenia płuc; bakterie G(-): dwoinki rzeżączki, laseczki beztlenowe, krętki. Stosowane są chętnie, również profilaktycznie (osłonowo), w ostrych infekcjach tkanek miękkich, ropniach, zapaleniach dróg oddechowych i innych jako leki pierwszego rzutu o szerokim spektrum działania.