ScanImage103

Ryc. 108. Fragment pasa. skórzanego z okuciami i sprzączką z kurhanu Vodi (A.A Spisyn, 1896).

Ryc. 109. Gajgovo nad Paszą. Ozdoba pasa Finów znad Ładogi (V.V. Siedov, 1987).

Bogato zdobiona naszyciarai z drobnej plastyki brązowej była odzież dziecięca. Zarówno chłopcy, jak i dziewczynki ubierano w długie, tunikowate ioszule z długimi rękawami, sięgające nieco powyżej kolan. Ubranie to robiono z ciemnoniebieskiej wełnianej tkaniny, z wycięciem na głowę. Brzegi wycięcia obszywano brązowymi spiralkami lub plakietkami. Często przypinano do piersi amulet. Koszule przewiązywano paskiem z krajki, do niego czasem przywieszano grzebień kościany, nożyk, zawieszki-amulety (ryc. 109). Czasem w grobie dziecięcym znajdowane są resztki wełnianej chusty, zarzucanej zapewne na ramiona (A. Zarina, 1985, s. 43).

Podstawowa odzież noszona przez Finów Zachodnich była uzupełniana różnego typu zestawami ozdób lub insygniów. Kobiety estońskie na lnianej koszuli z rękawami nosiły wełnianą, prostą suknię bez rękawków, mężatki także fartuchy. Na plecy zarzucały chusty wełniane z frędzlami, zdobione nabitymi blaszkami brązowymi lub cynowymi. Dziewczyny na głowach nosiły wianki lub przepaski z wąskiej taśmy, mężatki - chustę spinaną z tyłu brązowymi szpilami z płaskimi, tarczowa tym i lub spiralnymi główkami (J. Selirand, 1966, s. 150-155).

Koszule, suknie i chusty zarzucone na plecy zapinano na piersi zapinkami podkowiastymi, z końcami zawiniętymi w trąbkę, w kształcie makowej główki lub ściętego stożka (ryc. 110). Do kaftana lub chusty przypinano dwoma szpilami zestaw łańcuszków. Szpile miały głowy trójkątne, zdobione ornamentem roślinnym i plecionkowym (ryc. 111). Istnieje sugestia, że główki szpil przytrzymujących łańcuchy były właśnie takim plemiennym wyróżnikiem Estończyków (J. Selirand, 1974, s. 145-146). Najbardziej charakterystyczne są szpile z okrągłymi, płaskimi wypustkami, wypukłymi

Ryc. 110. Zapinki podkowiaste. 1 - Kostiviere, Estonia, 2 - Sortavala, Karelia

(V.V. Siedov, 1987).