114 Rozdział III. Totemiczna struktura społeczna
który miał być przodkiem — gąsienicą. Szef klanu — mistrz ceremonii uderza weń drewnianym korytkiem śpiewając pieśń mającą zmusić zwierzę do złożenia jaj. Ludzie pocierają brzuchy o kamienie wokół głazu, wyobrażające jaja gąsienicy, po czym odwiedzają w sumie 9 miejsc — każde z nich z wyobrażeniem jednej z faz rozwojowych gąsienicy — powtarzając ceremonię. Od uderzeń korytkiem i machania gałązkami z głazów-symboli mają się wznieść drobiny pyłu zawierające zarodki witchetty, które rozrzucone na cztery strony świata dadzą początek nowym owadom. Arabannowie mają skałę wyobrażającą przodka totemicznego klanu Jaszczurki. Odłupują od niej kamienie i rozrzucają na wszystkie strony, aby jaszczurki obficie się mnożyły.
Rys. 20. Ryt naskalny przedstawiający ślady kobiet przodków klanu Witchetty w miejscu rozmnożenia, Emily Gap, Terytorium Północne
3. Najistotniejszym elementem tego obrzędu jest Uczta Totemiczna. Złożone w ofierze pierwsze zwierzę totemiczne zostaje zjedzone przez uczestników ceremonii. Często obrzęd ten poprzedza quasi-post trwający niekiedy ponad dwa miesiące. W niektórych plemionach, kiedy starcy i uczestnicy obrzędu spożyli trochę mięsa zwierzęcia totemicznego, skrapiają swoją krwią święte skały, święte miejsca, ażeby ożywić mieszkające tam duchy zwierząt totemicznych, rozpędzić je we wszystkich kierunkach i pomnożyć przez to ich liczbę. Po żałobie spowodowanej zabiciem zwierzęcia tej samej krwi następuje święto; po smutku — radość z bezkarnego czynienia tego, co normalnie jest zakazane. Tabu zostaje uchylone, ludzie mogą spożywać swojego przodka zwierzęcego czy roślinnego i napełniać się jego świętością.
Dla przykładu w klanie Kangura plemienia Aranda po obrzędach rozmnożenia młodzieńcy udają sią na polowanie na kangura, a jego mięso przynoszą do obozu mężczyzn. Tam mężczyźni kosztują uroczyście mięso, a tłuszczem się namaszczają W nocy człon-