Rugby technika i przepisy 1

POWAŁA-NIEDZWIEDZKI

Warszawa

RUGBY — TO TEŻ SPORT DLA DZIECI

WSTĘP

Rugby — sport, o którym w Polsce pisze się i mówi bardzo mato, a transmisje meczów pokazuje rzadko. Sport, który u nas z dużym trudem toruje sobie drogę do dorównania innym dyscyplinom. Natomiast w wielu krajach jest to, obok pitki nożnej, najpopularniejsza gra zespołowa. Dobitnie świadczy o tym popularność Pucharu Świata seniorów. Szacuje się, że rozegrany w 1995 roku w RPA zgromadzi! trzecią publiczność na imprezach sportowych na świecie (po Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata w pitce nożnej). Wielu ludzi w Polsce kojarzy rugby z footbolem amerykańskim, z kaskami, ochraniaczami, brutalnością, szczypaniem, gryzieniem, podstawianiem nóg, pasmem bardzo groźnych kontuzji. Uważają, że jest, to gra dla „ostów", w której decyduje tylko siła zagrażająca zdrowiu. Najczęściej taką opinię głoszą ludzie, którzy nigdy nie widzieli meczu rugby „na żywo" lub meczu na dobrym poziomie. Nie znają przepisów i zasad. Spowodowane jest to bardzo małym rozpropagowaniem dyscypliny wśród społeczeństwa a szczególnie młodzieży.

Dotychczas ukazało się bardzo niewiele pozycji przybliżających rugby, tak ogólnodostępnych dla kibiców, jak i skierowanych do nauczycieli wychowania fizycznego i młodzieży. Już od 1980 roku rugby są elementy, ale tylko sporadycznie nauczyciele wprowadzają elementy „owalnej” piłki do swoich zajęć. Wynika to przede wszystkim z obaw przed „brutalną” grą, braku wiedzy i dostępu do fachowej literatury.

W „Liderze” numer 3/97 omówiono i elementy rugby wchodzące w skład programu wychowania fizycznego w szkole podstawowej. Materiał ten, ma rozszerzyć wiedzę, zachęcić do częstszego i odważniejszego sięgania po tę, niewątpliwie ciekawą, bogatą motorycznie i atrakcyjną dyscyplinę sportu. Ma przybliżyć zasady gry, podstawowe przepisy, techniki wykonania i metodykę nauczania najważniejszych elementów technicznych, przykładowe ćwiczenia i zabawy do wykorzystania na lekcjach. Ma zachęcić do wychodzenia poza program nauczania i zakładania Uczniowskich Klubów Sportowych w rugby. Ma pomóc w przygotowaniach do gier uproszczonych. W artykule pominięto elementy omówione w numerze „Lidera" Mini-rugby, jak wszystkie mini-gry, ma przede wszystkim popularyzować, oswajać i zachęcać jak największą liczbę dzieci do aktywności ruchowej. Rugby dają uprawiającym wiele satysfakcji i zadowolenia. Pozwala na wyżycie fizyczne, podniesienie sprawności. Pomaga kształtować odwagę, nieustępliwość i koleżeństwo. Poza rozwojem fizycznym i wolicjonalnym, zaciekawieni mini-rugby chłopcy, mogą trafić do dalszego szkolenia w klubach sportowych.

I. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY RUGBY

W 1823 roku, w niewielkim angielskim miasteczku Rugby, podczas meczu w piłkę (oczywiście według ówczesnych przepisów, niejaki William Webb Ellis, nie chcąc pogodzić się z remisowym wynikiem meczu, złapał piłkę pod pachę, przebiegł z nią całe boisko i położył w bramce przeciwnika. Jego czyn spotkał się z dezaprobatą jako złamanie zasad sportowej walki, ale „pomysł” ten szybko znalazł naśladowców i rozpowszechnił się w całej Wielkiej Brytanii, a wkrótce i świecie. W ten sposób narodziła się nowa gra sportowa, nazwana od miasta RUGBY — rugby.

Pierwsze zasady gry opracowano w Rugby w 1846 roku, a drukiem ogłoszono 1866. Pierwszy oficjalny mecz międzypaństwowy rozegrano w 1871 roku. Drużyna Szkocji pokonała w Edynburgu Anglię 8:3. W 1886 roku powstała Międzynarodowa Rada Rugby (International Rugby Football Board — IRH3) zajmująca się do dziś przepisami gry.

Rugby jest dyscypliną olimpijską i czterokrotnie było w programie Igrzysk Olimpijskich. W 1900r. w Paryżu zwyciężyli Francuzi, w 1908 Australazja (połączone zespoły Australii i Nowej Zelandii) pokonała w finale Anglię, a w 1920 i 1924 r. zwyciężył zespół USA. Interesujące, wydaje się, dlaczego piłka ma kształt owalny. Przyczyna jest