s07 (2)

ączy się z lufą za pośrednictwem pierścienia oporowego łoża, a tylna jego część łączy się z komorą zamkową.

Komora zamkowa jest na stałe połączona z lufą. Z tyłu dołączona jest do niej kolba, a z dołu chwvt (rękojeść) karabinka, kabłąk i zatrzask magazynka. Z góry komora zamkowa jest zamknięta pokrywą. Wewnątrz komory mieszczą się mechanizmy: ryglowy, uderzeniowy i spustowy oraz urządzenie powrotne i wyrzutnik.

Mechanizm ryglowy składa się z zespołów: zamka i suwadła z tłokiem gazowym. Zamek jako zespół służy do dosyłania naboju do komory nabojowej, ryglowania przewodu lufy, pomieszczenia iglicy i wyciągania łuski. Suwadło z tłokiem gazowym, ślizgając się swymi wycięciami po wodzidłach komory zamkowej, steruje zamkiem i mechanizmami: uderzeniowym i spustowym. Wewnątrz suwadła znajdują się kanały wzdłużne do pomieszczenia urządzenia powrotnego ś zamka. Zaryglowanie i odryglowanie zamka polega na oddziaływaniu wycięcia kształtowego suwadła na występ prowadzący zamka.

Urządzenie powrotne, złożone z tylnego i przedniego prowadnika oraz sprężyny i jej opory, poza swoim zasadniczym przeznaczeniem, służy również do połączenia pokrywy z komorą zamkową.

Mechanizm uderzeniowy składa się z kurka, sprężyny kurkowej oraz iglicy i jest przeznaczony do odpalenia spłonki uderzeniem grota iglicy. Kurek ma ząb kurka i ząb samoczynnego spustu. Sprężyna kurkowa swoją pętlą działa na kurek, a jej zagięte końce (wąsy), naciskając na spust, spełniają rolę sprężyny spustowej.

Mechanizm spustowy umożliwia prowadzenie ognia ciągłego lub pojedynczego oraz zabezpieczenie karabinka przed strzałem przedwczesnym lub przypadkowym. Mechanizm ten tworzą: spust, przerywacz (zaczep pojedynczego ognia) ze sprężyną, opóźniacz kurka ze sprężyną, samoczynny spust ze sprężyną i przełącznik. Samoczynny spust powinien jednocześnie nazywać się samoczynnym zabezpieczeniem przed strzałem przedwczesnym, bo taką rolę spełnia on zawsze, a jedynie przy ogniu ciągłym jest również samoczynnym spustem. Przełącznik składa się z dźwigni z czopami — wewnątrz komory zamkowej i z ramienia — z zewnątrz. Dolne położenie ramienia daje ogień pojedynczy (P), środkowe — ogień ciągły (C), a górne — zabezpieczenie karabinka przed przypadkowym strzałem.

Kolba i chwyt są na stałe połączone z komorą zamkową. Przy czym kolba ma strzemię do pasa, gniazdo do przybornika i metalowy trzewik z pokrywką tego gniazda. Oczywiście, to wszystko dotyczy jedynie kolby drewnianej kbk AKM. Karabinek AK MS ma składaną kolbę metalową, w które* nie ma miejsca na gniazdo do przybornika i inaczej jest osadzone strzemię do pasa.

Magazynek składa się z kadłuba, dna, płytki oporowej, sprężyny i donośnika. Dolny koniec sprężyny jest przyłączony do płytki oporowej, która zabezpiecza dno przed przesunięciem. Górny koniec sprężyny jest przymocowany do donośnika, poprzez który siła sprężyny działa na naboje. Szerokość magazynka zapewnia ułożenie nabojów w szachownicę. Zaczep na ściance przedniej kadłuba i ząb na jego ścianie tylnej służą do przyłączenia magazynka do komory zamkowej.

Bagnet jako całość składa się z bagnetu właściwego i pochwy. W normalnych warunkach bagnet, włożony do pochwy, nosi się na pasie. W warunkach wyjątkowych bagnet, nasadzony na karabinek, służy do walki wręcz na białą broń, przy jednoczesnej możliwości strzelania. Ponadto używa się go jako noża, a przy współdziałaniu z pochwą, jako nożyc do cięcia drutu i przewodów elektrycznych. Nożycowy układ bagnetu i pochwy tworzy się, wkładając czop nasadkowy pochwy do otworu brzcszczota, po uprzednim zdjęciu z bagnetu pochwy i karabińczyka z paskiem. Przewody elektryczne należy przecinać pojedynczo, wystrzegając się dotykania rękami metalowych części bagnetu i pochwy. Dla zabezpieczenia użytkownika przed porażeniem prądem nakładka pochwy i rękojeść bagnetu wykonane są z materiałów izolacyjnych.

Bagnet i pochwa:

A — bagnet; B — pochwa;

I    — zatrzask; 2 — rękojeść;

3 — nasada przednia; 4 — brzeszczot; 5    — występ

zabezpieczający; 6 — pasek; 7 — zaczep; 8 — otwór; 9 — krawędź tnąca; 10 — zawieszka z karabińczykiem;

II    — nakładka izolacyjna; 12 — czop nasadkowy; 13 — opora

A

B