SDC13016

158 6. Napędy ruchu posuwowęgo

• przy napinaniu śruby nie występują ograniczenia spowodowane nośnością łożysk; stąd też można bez problemów powiększyć częstotliwości giętnycb drgań własnych tak, aby leżały one powyżej krytycznej prędkości obrotowej układu napędowego.

Rozwiązanie z elektronakrętką ma pewne wady, którymi są przede wszystkim ograniczenia geometryczne wynikające ze średnicy śruby tocznej, determinowanej wymaganą sztywnością osiową napędu [142]: moment bezwładności silnika zależy od średnicy nakrętki, która musi być większa oL 1,5-7-3 razy od średnicy śruby. Powoduje to trudności z uzyskaniem dużydr wartości przyspieszeń dla zespołów przesuwnych o relatywnie małej bezwładności (w stosunku do dużej bezwładności wirnika), co wymaga wtedy stosowania śrub o dużych wartościach skoków. Ograniczenia te można ominąć, optymalizując konstrukcję silnika i nakrętki.

Napęd posuwu zębatkowy

Napęd posuwu zębatkowy jest stosowany w obrabiarkach o dużych zakresadt przesuwu (ponad 3 m) — rys. 6.5. W napędzie są wykorzystywane dwa wyso--komomentowe serwosilniki, sterowane tak, aby w przekładni zębatkowej zostało wytworzone napięcie wstępne, które umbżliwia wykasowanie luzu międzyzęb-nego między kołami zębatymi a zębatką. Zębatka jest wykonywana z segmentów ustawianych podczas montażu w celu zminimalizowania błędów podziałki.

Rys. 6.5. Zębatkowy napęd posuwu; / — zespół przesuwny, 2 — dwa silniki momentowe, 3 — segmentowa

Prędkość posuwu (przesuwu) v wynosi

v =7tn,mz    (

gdzie: n_s — prędkość obrotowa silnika, m — moduł kół zębatych, z — li zębów kół zębatych.

Napędy posuwu liniowe bezpośrednie

W nowoczesnych obrabiarkach coraz częściej są stosowane bezpośre napędy. Zasada ich działania nie różni się istotnie od napędów obroto\ Można tu wymienić przede wszystkim napędy prądu przemiennego z sil mi asynchronicznymi i synchronicznymi (rys. 6.6).