Induktosyn, podobnie jak rezolwer, może pracować zarówno w systemie przesunięcia fazowego, jak i sterowania amplitudowego. Większa dokładność induktosyna niż rezolwera wynika nie tylko z dodatkowych błędów każdej pośredniej metody pomiarowej (dotyczy to rezolwera), ale i z faktu uśredniania błędów technicznego wykonania prostokątnych uzwojeń na suwaku i na liniale wielosegmentowym (dokładność i powtarzalność podziałki X uzwojeń prostokątnych decyduje o dokładności pomiaru). Ponieważ wielosegmentowe liniały mogą być używane do pomiarów na długości kilku metrów, zagadnienie dokładnego wykonania uzwojeń prostokątnych jest niezwykle istotne. Uśrednianie błędów uzyskuje się m.in. przez zwielokrotnienie liczby równocześnie pracujących uzwojeń, np. suwak ma kilka uzwojeń połączonych równolegle. Dlatego jedną z wielkości charakterystycznych induktosyna jest liczba czynnych, równolegle pracujących uzwojeń prostokątnych.
Induktosyny są zasilane napięciem przemiennym o częstotliwości 2-10 kHz. Podziałka metryczna wynosi X = 2 mm, a calowa X = 0,1" i X = 0,2". Długość pojedynczego segmentu liniału jest równa 250 mm lub 10". Spotyka się dwie klasy i n d u k t o s y n ó w, różniące się klasą dokładności:
klasa A - dla której błąd całkowity na długości segmentu nie przekracza ±2,5 |im,
klasa B - dla której błąd całkowity na długości segmentu nie przekracza ±5 pm.
Typowa wielkość szczeliny powietrznej pomiędzy suwakiem a liniałem wielosegmentowym wynosi 0,25±0,05 mm.
Rys. 3.36. Zasada budowy induktosyna obrotowego: rozmieszczenie uzwojeń: a) w stojanie, b) w wirniku [ 14]
119