skanowanie0005

3. 1 mol H,S0₄ ma masę 98,09 u, ilttm 4,0Hi> • 10⁴ mola odpowiada

lmol H₂S0₄    — 98,09 g 4,985 • 10'*. 98,09

4,985 • 10'⁴ mola H₂S0₄ — x, *³~    _l

s 48,9 mg H₂S0₄

0,0489

mol 'g

mol

Odpowiedź: w próbce znajdowało się 0,0489 g kwasu siarkowego(VI).

7. Redoksymetria - wprowadzenie

iilnkiymetria jest działem analizy miareczkowej, w której do ilościowego oznaczenia H|_Cjl wykorzystuje się reakcje utlenienia-redukcji (redoks). W celu analizowania tllllMorów stosuje się miareczkowanie roztworem silnego utleniacza (np. w mangano-Hrll), natomiast do oznaczania utleniaczy wykorzystuje się ich reakcje z reduktorami k W jodometrii).

|¹l^i,/y wyborze metody redoksymetrycznej właściwej dla oznaczenia danej substan-| konieczna jest znajomość potencjałów redukcyjno-oksydacyjnych (redoks) zarówno ijiiiliitu ji oznaczanej, jak i odczynnika miareczkującego (titranta). Potencjał redoks E |)ujl połówkowej, schematycznie zapisanej jako:

red < ¹ oks + ne

Łta wzór Nernsta:

E = E°

0,059

n

log

[oks]

[red]

E° - standardowy potencjał układu redoks, n - liczba elektronów biorących udział w reakcji, [oks] - stężenie formy utlenionej,

[red] - stężenie formy zredukowanej¹.

W labeli 9 zestawiono wartości standardowych potencjałów redoks układów najeżę lit) Npotykanych w redoksymetrii.

1

Dokładniej: [oks] i [red] oznaczają aktywności, odpowiednio, formy utlenionej i zredukowanej, ||p dln roztworów rozcieńczonych motna przyjąć, że są one równe ich stężeniu.