skanowanie0007

92 Harold Pinter

PETER

Tak.

MEG No widzisz.

STANLEY Co masz na drugie?

MEG

Jeszcze pierwszego nie zjadł, a już chciałby drugie!

STANLEY

Chciałbym coś smażonego.

MEG

No, to ci nie dam.

PETER Daj mu, Meg.

MEG (siada w fotelu)

Ani myślę.

STANLEY (po chwili)

Nie ma śniadania.

Pauza.

Całą noc śniłem o tym śniadaniu.

MEG

Powiedziałeś, że w ogóle nie spałeś.

STANLEY

Śniłem na jawie. Całą noc. A teraz nie daje mi śniadania. Nie ma nawet kruszynki chleba na stole.

Pauza.

Cóż, widzę, że będę musiał pójść do jednego z tych eleganckich hoteli.

MEG (zrywa się z miejsca)

Nie dostaniesz tam nic lepszego niż tu.

Wychodzi do kuchni. Stanley ziewa. Meg ukazuje się w okienku. Masz. To ci będzie smakowało.

Peter wstaje, podchodzi do okienka, bierze z parapetu talerz, stawia go przed Stanleyem, siada.

STANLEY Co to?

PETER Bułka smażona.

MEG (wchodzi)

No? Na pewno nie wiesz, co to jest.

STANLEY Owszem, wiem.

MEG

Co?

STANLEY Bułka smażona.

MEG

Wiedział.

STANLEY

Co za niespodzianka!

MEG

Nie spodziewałeś się tego, prawda?

STANLEY

Do głowy by mi nie przyszło.

PETER (wstaje)

No, czas na mnie.

MEG

Wracasz do roboty?

PETER

Tak.

MEG

A herbata? Nie piłeś herbaty.

PETER Teraz za późno.

MEG

Jest zaparzona.

PETER

Nie szkodzi. Serwus, Stan.

STANLEY

Serwus.

Peter wychodzi drzwiami do holu.

Ech, ech...

MEG (zaczepno - odpornie)

Co chcesz powiedzieć?

STANLEY

Niedobra żona z ciebie.