skanowanie0008 (116)

warstwy gleby - zazwyczaj wykazującej znacznie wyższe zasolenie niż warstwy głębsze. Jest to jednak zabieg bardzo kosztowny.

Sole powodujące zasolenie gleby są łatwo rozpuszczalne w wodzie, dlatego dają efekt odsalania można uzyskać poprzez zastosowanie w odpowiedni sposób zabiegów nawadniania(metoda hydrauliczna). Metodą najskuteczniejszą w tej grupie jest przemywanie gleby wodą. Przemywanie jednak będzie skuteczne jedynie wtedy, gdy mamy do dyspozycji wystarczającą ilość wody słodkiej lub słabo zasolonej. Zabiegiem poprawiającym skuteczność odsalania gleb w drodze ich przemywania jest budowa systemów drenujących i odprowadzających wodę.

Metody chemiczne odsalania gleb zasolonych opierają się na wypieraniu i wymywaniu z gleby soli sodu. Zwykle stosuje się w tym celu klasyczną metodę gipsowania, polegającą na wprowadzeniu do gleby siarczanu wapnia CaSCU (można również stosować kwas siarkowy lub elementarną siarkę) W wyniku ich reakcji z wymiennymi jonami sodu lub z węglanem sodu powstaje siarczan sodu Na2S04 wymywany z głąb gleby.

Rekultywacja gleb skażonych metalami ciężkimi:

Unieruchomienie (immobilizacja) metali w glebie lub ich uruchomienia i usunięcia z gleby. Efekt immobilizacji metali ciężkich w fazie stałej gleby uzyskuje się stosunkowo łatwo, modyfikując właściwości gleby, a zwłaszcza odczyn i zdolności sorpcyjne. Podstawowym zabiegiem ograniczającym ruchliwość metali jest odkwaszenie gleb przez wapnowanie. Efekt zmniejszenia mobilności metali można uzyskać także przez wprowadzenie do gleby składników o bardzo dużej pojemności sorpcyjnej. Stosuje się w tym celu dodatki organiczne, np. torf, węgiel brunatny, komposty, trociny, korę drzewną, a nawet nawozy zielone. Można także stosować zabieg tzw. Iłowania, polegający na wymieszaniu powierzchniowej warstwy gleby piaszczystej z nawiezionym materiałem zwięźlejszym np. gliną. Trzeba jednak podkreślić, że do wzbogacenia w substancję organiczną gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi nie należy stosować takich nawozów organicznych czy dodatków, które zawierają niskocząsteczkowe frakcje organiczne, łatwo rozpuszczalne w wodźie. Związki te mogą działać w stosunku do metali kompleksująco, powodując ich uruchamianie.

Wszystkie wymienione zabiegi, służące neutralizacji odczynu oraz zwiększeniu pojemności sorpcyjnej gleby, prowadzą do wydatnego zmniejszenia fito przyswajalności metali ciężkich, w związku z czym uprawa dowolnych roślin na takich zanieczyszczonych glebach nie stwarza większych problemów.

Zastosowanie strategii unieruchomienia metali ciężkich w glebie nie w pełni eliminuje jednak zagrożenie ekologiczne, metale w fazie stałej gleby mogą przemieszczać się w środowisku, np. na drodze erozji wodnej lub wietrznej. Te negatywne skutki można w znacznej mierze ograniczyć, jeśli powierzchnia gleby zostanie przykrywa zwartą roślinnością. Rośliny pełnią więc tu funkcję ochronną, a dodatkowo stymulują procesy sorpcji metali w glebie, (tzw. fito stabilizacja)

Fitostabilizacja- jedna z metod fitoremediacji, jest techniką zmniejszania zagrożenia związanego z obecnością w glebie zanieczyszczeń (np. metali ciężkich), przez wprowadzenie roślin i zastosowanie dodatków zmniej-szaj ących rozpuszczalność tych zanieczyszczeń. Stosuje się rośliny tolerancyjne wobec zanieczyszczeń w glebie, o słabej zdolności pobierania i translokacji zanieczyszczeń do części nadziemnych. Rola roślin jest tu wieloraka: -zapobieganie erozji wodnej i powietrznej