6.1. RODZAJE ZAGOSPODAROWANIA TURYSTYCZNEGO
Obok walorów turystycznych, jednym z głównych czynników przyciągających turystów, jak również zapewniających im właściwe warunki wypoczynku, jest zagospodarowanie turystyczne. Timin ten oznacza działalność mającą na celu przystosowanie środowiska geograficznego na potrzeby turystyki. Zdaniem O. Rogalewskiego [1974, 7] na zagospodarowanie turystyczne składa się działalność:
• mająca na celu ochronę i przystosowanie na potrzeby ruchu turystycznego walorów turystycznych;
• zmierzająca do zapewnienia turystom możliwości dojazdu do obszarów, miejscowości i obiektów stanowiących cele wyjazdów turystycznych;
• zmierzająca do zapewnienia turystom niezbędnych warunków egzystencji w miejscu lub na szlaku będącym celem podróży (głównie zaspokojenie potrzeb noclegowo-żywieniowych).
Ogólnie urządzenia składające się na zagospodarowanie turystyczne można podzielić na urządzenia: turystyczne (ich podstawową funkcją jest obsługa uczestników ruchu turystycznego) i paraturystyczne (ich głównym zadaniem jest zaspokojenie potrzeb związanych z innymi sferami życia społeczno-gospodarczego, a turyści korzystają z nich tylko jako jedna z wielu grup użytkowników). Złożoność elementów składających się na szeroko rozumiane (zgodnie z poglądami O. Rogalewskiego) zagospodarowanie turystyczne ilustruje tabela 7, w której przedstawiono strukturę zatrudnienia osób pracujących w usługach turystycznych.
Tabela 7. Zatrudnienie w usługach turystycznych na Wyspach Cooka w 1984 r.
Usługi |
Liczba zatrudnionych |
" % |
Hotele |
304 |
39,7 |
Restauracje, bary |
77 |
10,1 |
Transport lądowy |
55 |
7,2 |
Transport lotniczy |
22 |
2,9 |
Biura podróży |
40 |
5,2 |
Wyrób pamiątek |
100 |
13,1 |
Sklepy wolnocłowe |
21 |
2,7 |
Sklepy z odzieżą |
64 |
8,4 |
Inne usługi |
83 |
10,7 |
Razem |
766 |
100,0 |
Źródło: opracowano na podstawie S. Milne [1987],