skanuj0003 (510)

Izomerami konformacyjnymi nazywamy takie stereoizomery których przemiana jednego w drugi zachodzi przez obrót wokół wiązania (łub kilku wiązań) pojedynczego (pojedynczych).

Izomerami konfiguracyjnymi nazywamy takie stereoizomery, których przemiana jednego w drugi wymaga rozerwania co najmniej jednego wiązania a (sigma) lub tc.

Izomerami eepnictrycznymi nazywamy takie izomery konfiguracyjne, których przemiana jednego w drugi wymaga najczęściej rozerwania wiązania 7r.. Izomery te różnią się rozmieszczeniem atomów (lub grup atomów) względem płaszczyzny odniesienia (płaszczyzny wiązania 7t).

Izomerami chiralnymi nazywamy takie izomery konfiguracyjne, z których jeden jest odbiciem lustrzanym drugiego. Mają one identyczne własności fizyczne (temp. topnienia i wrzenia) i chemiczne (reaktywność), natomiast różnią się kierunkiem skręcalności płaszczyzny światła spolaryzowanego.

Diastereoizomerami nazywamy takie izomery chiralne, które różnią się jedynie konfiguracją na jednym z wielu węgli asymetrycznych, znajdujących się w związku (przykład: mannoza i glukoza). Różnią się one własnościami fizycznymi i chemicznymi.

TETROZY

CHO

(A)

CHO

	PTT
	Uli

CH₂OH

HO-

HO-

-H

"H (B)

D-erytroza

CH₂OH

L-erytroza

CHO

nu ^—(C) H	.....

CH₂OH

D-treoza

CHO

-OH

-H <^D>

H—

HO-

CH₂OH

L-treoza

Pary enancjomerów: A i B oraz C i D.

Pary diastereoizomerów: A i D, B i C, A i C oraz B i D.