skanuj0022

200 POEZJA ŻAKOWSKA

Twoje pląsy, twoje śmiechy ²⁰ Źródłem wszelkiej mej uciechy: Zaczem tobie służę, tobie Niosę dziś i w każdej dobie Korne pozdrowienie!

Bowiemeś panna godna ²⁵ Iście i dorodna:

Twe lica różowe,

Czoło lilijowe.

Pełnaś łaskawości I pełna słodkości;

³⁰ Tyś lekarstwem mojem I pociechy zdrojem.

Wielki z ciebie mocarz,

Toć me serce motasz!

Gdybym był w niewoli,

³⁵ W tak srogiej niedoli Nie byłbym pogrążon...

Ma pierś — w każdej porze Twoje, panno, łoże;

Całaś urodziwa,

⁴⁰ Śmiejąca, szczęśliwa.

w. 26 różowe — w oryginale: ul rosa (Jak róża”), w. 32 mocarz — w oryginale: gigas („olbrzym, gigant”), w. 34-36 gdybym byt w niewoli [...] pogrążon — w oryginale: si essem Alhenis, lalihus katenis non essem detenlus („gdybym nawet był w Atenach, to nie byłbym spętany takimi łańcuchami”); „Ateny” zapewne w nawiązaniu do „giganta”.

Twoja, panno, zjawa Rajem mi się zdawa;

Wszelka radość twoja To uciecha moja,

⁴⁵ O, góro cnót dostojna!

Gdy we łzach twe oczy,

Żałoba mnie mroczy:

Bowiem twe niepokoje To lamenty moje.

⁵⁰ Tyś szlachcianek wzorem:

Jeno mąż z honorem Może mówić o tobie!

Twoja kibić dziewicza Podniet mi użycza:

⁵⁵ Toli szczera prawda.

Gdybym tę pannę cudną,

Żywą, nic marę złudną,

Miał ninie u siebie,

Tu, w mojej włości —

⁶⁰ Z tej ogromnej radości Chybabym ją udusił!

Tyś szczytem dwornych manier, W ciebie każdy kawaler Niech patrzy w podziwie:

w. 41 zjawa — widok.

w. 50 tyś szlachcianek wzorem — w oryginale: tu es virgo nohilis (, jesteś szlachetną dziewicą”).