skanuj0027

mieszkalną. W strefie rolniczej dominują zagrody rolnicze, a wśród nich na specjalną uwagę zasługują zagrody rozwojowe. Strefa ogólnomieszkalna obejmuje zagrody i zabudowę mieszkaniową, zaś czysto mieszkalna to przeważnie nowe osiedla domków jednorodzinnych.

Nanosząc na plan wsi wyliczone wg „Wytycznych” zasięgi różnicuje się na: tzw. duże, zgodne z „Wytycznymi” i tzw. małe, o promieniu zmniejszonym do połowy. Wewnątrz małych zasięgów znajdować się powinny wszystkie rozwojowe zagrody, natomiast wewnątrz dużych zasięgów mogą poza zagrodami znaleźć się także budynki mieszkalne, tj. część strefy ogólnomieszkaniowej. Nowe tereny budowlane przewidziane pod zabudowę mieszkaniową muszą być wyznaczone poza obrębem dużych zasięgów uciążliwości.

Dokładne omówienie wpływu różnorodnych czynników na wielkość zasięgu uciążliwych emisji pozwala określić działania zmierzające do zmniejszenia tych emisji. Niestety, prawie wszystkie poczynania prowadzące w tym kierunku podrażają koszty produkcji, co niekorzystnie wpływa na rentowność gospodarstw. Ewentualne przesiedlanie rolników lub tworzenie filii gospodarstw okazuje się w praktyce nie do przyjęcia ze względu na nieproporcjonalnie duże koszta.

Rys. 18. Wykresy zasięgu stref emisji uciążliwych zapachów z ferm: A - trzody chlewnej, B - drobiu, zaznaczone punkty określają zasięgi dla obsady 100 DJP

6.5. Tereny hodowli zwierząt futerkowych

Szczególnie uciążliwe dla otoczenia są fermy zwierząt futerkowych, jak linów, norek, nutrii i innych. Według przepisów z 1961 r. obowiązywały dla nich poclann poniżej następujące warunki. Do czasu wydania nowych rozporządzeń pt/y loku lizacji ferm wymagane są indywidualne uzgodnienia z wojewódzkim inspektomm sanitarnym.

Ogólne ustalenia dotyczą wszystkich ferm hodowli obejmujących ponad 5 sztuk samic stada podstawowego lisów i ponad 10 innych zwierząt futerkowyi h (rys. 16). Dla takich obiektów obowiązuje odległość co najmniej 300 m od:

-    wszelkich wytwórni artykułów żywnościowych,

-    urządzeń zaopatrujących w wodę budynki mieszkalne,

-    zakładów leczniczych, szkół, przedszkoli, hoteli itp. obiektów uźytec/noM i publicznej,

-    terenów wypoczynkowych, sportowych,

-    zakładów lecznictwa weterynaryjnego.

Strefy ochronne wokół terenu zróżnicowano ze względu na gatunek zwloi/ąl l ich ilość. Jako najbardziej uciążliwe uznaje się lisy, a najmniej nutrie, do ńmdnio uciążliwych zalicza się: norki, jenoty, tchórzofretki, szopy i oposy.