skanuj0043 (20)

193

7.5. Charakterystyka współczesnego ruchu turystycznego na świecie

Głównymi czynnikami sprawiającymi, że większość światowego ruchu turystycznego koncentruje się w krajach wysoko rozwiniętych Europy i w Ameryce Północnej, są uwarunkowania historyczne, jak również ogólny poziom rozwoju społeczno-gospodarczego. Zjawisko to dotyczy wszystkich rodzajów turystyki, chociaż w ostatnich latach coraz więcej turystów kierujących się motywami wypoczynkowymi, poznawczymi i handlowymi wykazuje zainteresowanie Trzecim Światem.

Turystykę w krajach wysoko rozwiniętych charakteryzuje jej masowy charakter, co przejawia się m.in. w: wyjazdach turystycznych całych rodzin, znacznej koncentracji przestrzennej turystyki oraz wyraźnie zaznaczonej sezonowości wyjazdów turystycznych! Ponadto, w odróżnieniu od turystyki w krajach rozwijających się, w Europie i w Ameryce Północnej duże znaczenie ma uprawianie turystyki podczas weekendów oraz świąt (zazwyczaj niedaleko miejsca stałego zamieszkania).

Jak podaje M.J. Marchena Gomez [1995, 25], w początkach obecnej dekady liczba zagranicznych podróży turystycznych podjętych przez mieszkańców Europy wyniosła 135 min. Z tego 81% stanowiły wyjazdy wypoczynkowe (110 min wyjazdów), związane z co najmniej 4 noclegami poza miejscem stałego zamieszkania. Tylko w 8% wyjazdów celem były kraje pozaeuropejskie. Głównym regionem w Europie odwiedzanym przez turystów był basen Morza Śródziemnego (51,7% wyjazdów). Najczęściej turyści odwiedzali Hiszpanię (47% wszystkich wyjazdów), Francję (11%), Austrię (11%) i Włochy (10%). W latach dziewięćdziesiątych głównymi krajami w Europie, skąd pochodzili turyści, były: Niemcy (38%), Wielka Brytania (15%), Holandia (9%), Francja (8%), Belgia (7%) i Włochy (5%). Badania wykazały, że głównymi formami spędzania urlopów przez turystów zachodnioeuropejskich były w tym czasie [Marchena Gomez 1995, 25]:

•    wypoczynek w słońcu na plaży - 36%,

•    podróż z przyczepą samochodową - 14%,

•    poznawanie walorów kulturowych - 11%,

•    pobyt na wsi - 8%,

•    pobyt w górach - 7%,

•    poznawanie nowych miejsc - 6%,

•    uprawianie sportów - 4%,

•    leczenie - 3%.

W ostatnich latach dynamiczny napływ turystów zagranicznych nastąpił także do byłych krajów socjalistycznych Europy Środkowej. Jako przykład mogą posłużyć Czechy, które w 1993 r. odwiedziło 30,8 min turystów (o 12,2% więcej niż w 1992 r.), w tym 5 min z krajów zachodnioeuropejskich (głównie z Niemiec i Austrii). Przykład Czech potwierdza, że w Europie duże znaczenie ma turystyka krajoznawcza, gdyż blisko 80% gości odwiedza Pragę.

Również Polska stała się krajem masowo odwiedzanym przez obywateli innych państw, głównie sąsiednich. Zagraniczna turystyka przyjazdowa do Polski