.5. Charakterystyka współczesnego ruchu turystycznego na świecie 195
min osób
Ryc. 20. Zagraniczna turystyka wyjazdowa z Polski w latach 1980-1996 (na podstawie roczników statystycznych GUS)
informacji turystycznej (11,4%), poziom świadczonych usług (9,8%) i organizację przyjazdu (8,9%). Ponadto 2,2% ankietowanych uważało, że Polska jest krajem mało atrakcyjnym turystycznie.
Spośród krajów słabiej rozwiniętych znaczne rozmiary ruch turystyczny przybrał w Tajlandii (w 1980 i 1985 r. około 2 min turystów, a w 1988 r. już 4 min), Tunezji (gdzie w początkach lat osiemdziesiątych było około 2 min turystów, a w końcu dekady już 3 min turystów rocznie) i w Portoryko (od kilkunastu lat liczba przyjeżdżających wynosi około 2 min). Coraz większy napływ zagranicznych turystów do państw Trzeciego Świata jest sygnałem stopniowego przesuwania się środka ciężkości światowej turystyki z Europy do krajów rozwijających się.
Turystyka w krajach Trzeciego Świata pojawiła się w skali masowej najwcześniej w państwach środkowoamerykańskich (Meksyk, Kuba), co było związane z ich względną bliskością od Stanów Zjednoczonych. Jej początki sięgają lat międzywojennych, lecz prawdziwy rozwój rozpoczął się kilkadziesiąt lat później.
min osób
Ryc. 21. Zmiany w liczbie turystów zagranicznych odwiedzających kraje Trzeciego Świata w latach 1950-1986 (na podstawie Ch. Huetz de Lempsa [1992])