11.8. Zrównoważony rozwój innych dziedzin gospodarczych
669
downictwie i działalności obronnej, które pozwolą osiągnąć efekty ekonomiczne w powiązaniu z korzystnym oddziaływaniem na środowisko abiotyczne. Dla ochrony przyrody mają one wprawdzie znaczenie pośrednie, niemniej istotne. Do dobrych praktyk gospodarowania należą np.:
Dobre praktyki gospodarowania w przemyśle i w transporcie
■ w przemyśle: 1) wdrażanie metod czystszej produkcji, poprawa efektywności energetycznej, a także stosowanie alternatywnych surowców oraz alternatywnych i odnawialnych źródeł energii, 2) zmniejszenie wodochłonności produkcji i niemal całkowita rezygnacja z użytkowania wód podziemnych do celów przemysłowych,
3) doskonalenie procesów planowania z uwzględnieniem ocen oddziaływania na środowisko i kontroli procesów produkcyjnych, 4) wzrost produkcji wyrobów spełniających standardy ekologiczne oraz wzrost liczby podmiotów uczestniczących w dobrowolnym systemie ekologicznego zarządzania przedsiębiorstwem i audytach ekologicznych, 5) realizacja polityki zorientowanej na tzw. cykl życiowy produktu w celu ograniczenia ilości wytwarzanych odpadów, ograniczanie zagrożenia ze strony nadzwyczajnych awarii przemysłowych, usprawnienie bezpiecznego dla środowiska gospodarowania różnymi kategoriami wytwarzanych odpadów, wspieranie działań proekologicznych małych i średnich przedsiębiorstw, 6) doskonalenie polityki zrównoważonego rozwoju przemysłu w wyniku partnerskiej działalności pomiędzy administracją rządową i przedsiębiorstwami przemysłowymi i 7) stymulowanie rozwoju polskiego przemysłu ochrony środowiska;
■ w transporcie: 1) ograniczenie poziomu hałasu emitowanego przez środki transportu drogowego i pozadrogowego, 2) zmniejszenie transportochłonności gospodarki, 3) szerokie wprowadzanie mniej zanieczyszczonych paliw, w tym biopaliw, oraz mniej zanieczyszczających powietrze i mniej hałaśliwych pojazdów, a także pojazdów bezsilnikowych, m.in. rowerów w indywidualnym transporcie osobowym, z jednoczesną poprawą ich parametrów użytkowych i ekonomicznych,
4) racjonalizacja przewozów, m.in. wskutek rozwoju kolejowego przewozu kontenerów, wprowadzanie tranzytu kolejowego ograniczającego tranzytowy transport samochodowy oraz rozwój publicznego transportu w miastach, pozwalająca uzyskać zarówno zmniejszenie kosztów przewozu, jak i zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza, 5) budowa obwodnic wokół miast i 6) wprowadzenie proekologicznego systemu taryf;
Dobre praktyki gospodarowania w budownictwie i gospodarce komunalnej
■ w budownictwie i gospodarce komunalnej: 1) unowocześnienie systemów grzewczych z wykorzystaniem lokalnych zasobów energii odnawialnej oraz termo-modernizację zasobów budowlanych, 2) modernizację sieci cieplnych i wodociągowych oraz racjonalizację zużycia wody, 3) segregację śmieci i odzysk surowców, 4) wykorzystanie ciepła odpadowego i stosowanie szeregu innych nowoczesnych rozwiązań w infrastrukturze technicznej miast i osiedli; zmniejszają one presję tej infrastruktury na środowisko, a także ograniczają koszty jej eksploatacji, 4) ochrona krajobrazu przy planowaniu osiedli miejskich, podmiejskich i wiejskich oraz rozmieszczaniu obiektów produkcyjnych w strefach rozwoju urbanizacji;