skanuj0083

Polska (1978), Pożegnanie księcia (1981), Dzieci Leonarda Cohena (1984), Korozja (1989), Życie do wynajęcia (1996), Oko Thery (2008). W latach 1989 i 1995 opublikował dwukrotnie Wiersze wybrane. Jego utwory były tłumaczone na język węgierski, rosyjski, francuski i niemiecki oraz ukazały się w dwudziestu siedmiu antologiach poezji krajowej, m.in. takich jak Laureaci konkursów poetyckich (1970), Od Staffa do Wojaczka. Polska poezja 1939-1985 (1988), Określona epoka. Nowa Fala 1968-1993 (1994), Poezja polska od roku 1956 (1997). Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych był laureatem wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich, m.in. Łódzkiej Wiosny Poetów, gdańskiego Turnieju o nagrodę Czerwonej Róży, krakowskiego Turnieju Jednego Wiersza

0    Jaszczurowy Laur. Był też laureatem nagrody im. Andrzeja Bursy (1978).

Jako krytyk i badacz polskiej literatury współczesnej, publikujący m.in. na łamach „Twórczości”, „Odry”, „Poezji”, „Życia Literackiego” i „Współczesności”, jest autorem następujących książek: Legenda i twórczość Marka Hłaski (1985), Poeta odrzucony (1989), Chwila bez imienia. O poezji K. K. Baczyńskiego (1992), Zamknięty rozdział (1994), Poezja i historia. Od Zagarów do Nowej Fali (1995), Od Emila Zegadłowicza do Andrzeja Bobkowskiego. O prozie polskiej XX wieku (2002), Literatura polska 1944-2000 w zarysie (2002) oraz licznych prac w książkach zbiorowych o charakterze naukowym. Jest również autorem antologii Z rodu Anhellich. Liryka pokolenia wojennego (1991) i dwukrotnych edycji wyboru wierszy R. Wojaczka pt. List do nieznanego poety (1985, 1987).

Związany z UJ od 1972 r., obecnie pracuje jako prof. nadzwyczajny na Wydziale Polonistyki tejże uczelni.

Leszek Szaruga - właściwie Aleksander Wirpsza - poeta, tłumacz poezji niemieckiej, wykładowca uniwersytecki, historyk literatury

1    krytyk literacki. Syn poety Witolda Wirpszy i Marii Kureckiej (tłumaczki). W 1965 roku podjął studia na Wydziale Filozofii UW. Brał udział w wypadkach marcowych 1968 roku na terenie UW, został aresztowany i więziony przez kilka miesięcy, a następnie relegowany z uczelni z zakazem studiowania do 1971 roku. W tym czasie pracował jako sprzedawca, pomocnik ślusarza w Miejskim Przedsiębiorstwie Remontu Dźwigów Osobowych, a w latach 1969-1970 w Dziale Bibliografii i Dokumentacji w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych redaktor pism z „drugiego obiegu” - „Puls”, „Wezwanie”. W latach 1979-1989 współpracował z sekcją polską Radia Wolna Europa (pod pseudonimami: Jan Krajnik, Krzysztof Powoski). Od 1979 roku współpracował również z „Kulturą” - pod koniec istnienia pisma był w nim szefem działu poezji. W latach 1987-1990 mieszkał w Berlinie Zachodnim, gdzie współpracował z sekcjami polskimi BBC, Deutsche Welle oraz czasopismami emigracyjnymi. W roku 2000 habilitował się na UAM w Poznaniu na podstawie rozprawy Państwo - historia - literatura. Od przyjazdu na stałe do kraju w roku 2003 wykładowca Uniwersytetu Szczecińskiego, Częstochowskiej WSP, a obecnie Uniwersytetu Warszawskiego. Redaktor pism „Nowaja Polsza” oraz „Przegląd Polityczny”. Laureat Nagrody Koś-cielskich (1986) oraz nagrody literackiej „Kultury” (1999). Opublikował kilka książek krytycznoliterackich i eseistycznych, m.in.: Dochodzenie do siebie. Wybrane wątki literatury po roku 1989 (1997), Co czytamy? Prasa kulturalna 1945-1995 (1999), Przestrzenie słowa (2002). Jako poeta debiutował w 1967 roku wierszami Symbole i zastygło nagle dojrzewanie ogłoszonymi w „Życiu Literackim” (nr 53). Dotychczas opublikował kilkanaście tomów poetyckich, m.in.: Wiersze (1980), Nie ma poezji (1981), Czas morowy (1982), Mgły (1987), Po wszystkim (1991), Skupienie (1996), Panu Tadeuszowi (2001), Mówienia (2004). Mieszka w Warszawie.

Zofia Trojanowiczowa - historyk literatury, emerytowany prof. zwyczajny UAM. Autorka książek: Rzecz o młodości Norwida (Poznań 1968), Ostatni spór romantyczny. Cyprian Norwid - Julian Klaczko (Warszawa 1981), Sybir romantyków (Kraków 1992, Poznań 1993); współredaktorka Poznańskiego Czerwca 1956 (Poznań 1981, 1990) oraz Kalendarium życia i twórczości Cypriana Norwida 1821-1883, t. 1-3 (Wyd. Poznańskie 2007), nagrodzonego przez Wydział Nauk Społecznych PAN zespołową nagrodą naukową im. Aleksandra Brucknera (2008). Laureatka nagrody Miasta Poznania (2009).

Seweryna Wysłouch - prof. dr hab.; od 1998 r. kierownik Zakładu Semiotyki Literatury w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu. Autorka prac z zakresu prozy polskiej XX w.: Proza Michała Choromańskiego (Ossolineum 1977), Problematyka symultanizmu w prozie (UAM, Poznań 1981); z dziedziny semiotyki literatury

167