W rzeczywistości w pierwiastkach metalicznych obserwuje się tylko układy bardzo proste:
(l)-(2)-(l)-(2)-(l)-(2) ... i
(l)-(2)-(3)-(l)-(2)-(3) ...
Pierwszy układ odpowiada strukturze o symetrii heksagonalnej, drugi — symetrii regularnej. Fakt występowania tylko dwóch układów, chociaż teoretycznie byłaby możliwa nieskończona liczba innych, wskazuje, że o stabilizacji struktur metalicznych decydują czynniki inne niż czynnik geometryczny.
1
2
r
2
1
®0©0© 131 _ '„3) ^
2
1
3
2
1
regularne
heksagonalne
Rys. 2.22. Konstrukcja struktur zwartych
I. Najgęstsze ułożenie heksagonalne (rys. 2.23)
Mówi się o najgęstszym ułożenia heksagonalnym {ułożeniu heksagonalnym zwartym), gdy struktura składa się z nieograniczonej liczby warstw (1) i (2). Istnieje tu tylko jeden kierunek, prostopadle do którego atomy są ułożone w zwarte warstwy; jest to kierunek osi sześciokrotnych. Liczba koordynacyjna każdego atomu wynosi 12: ma on w swej własnej warstwie sześciu sąsiadów w wierzchołkach sześciokąta, którego środek zajmuje, i po trzech sąsiadów w warstwach wyższej i niższej; sześć ostatnich atomów tworzy naroża
160