/
PRZYKŁAD 7.3. Dla sprężyny płaskiej wg rys. 7.106 o przekroju prostokątnym i długości / = 120 mm strzałka ugięcia ma wynosić fmax = 6 mm przy obciążeniu F = = 250 N. Obliczyć wymiary przekroju sprężyny ze stali 75.
Rozwiązanie
Przyjmujemy E — 2,1 • 105 MPa oraz z tablicy 7.1 — kg = 540 MPa. Obliczamy grubość sprężyny (wzór 7.20)
2l2'kg 3/-
2- 1202-540
3- 6-2,1'105
« 4,11 mm
ss 4 mm
Szerokość sprężyny (wzór 7.21)
b>
6 FI 6-250-120
20,8 mm
h2-kg 42•540
Przyjmujemy płaskownik b x h = 4 x 22 mm i sprawdzamy wartość strzałki ugięcia
F-/3 12F-/3 4-250-1203
/=
3£-Jx 3E- b- h3 2,1 • 105 -22 -43
5,84 mm </m
Sprężyny wielokrotne (resory). Sprężyny mające za zadanie łagodzenie wstrząsów i tłumienie drgań powinny być mniej sztywne (bardziej podatne) niż sprężyny przeznaczone do innych celów. Mniejszą sztywność sprężyn płaskich można uzyskać stosując pręty o zmiennym przekroju. Sprężyny te umożliwiają również lepsze wykorzystanie własności materiału. Przykładem sprężyny o zmiennym przekroju jest sprężyna płaska wykonana w kształcie trapezu (rys. 7.13a) lub trójkąta (gdy bt = 0). Przy tym kształcie sprężyna może być traktowana jako belka o równej wytrzymałości, w której naprężenia są jednakowe na całej długości. Wykonanie sprężyn w kształcie trapezu jest jednak kłopotliwe za względów konstrukcyjnych, dlatego w praktyce stosuje się sprężyny wielokrotne, oparte na tzw. resorze teoretycznym (rys. 7.136). Resor teoretyczny powstaje w wyniku podzielenia trapezu na pasy w sposób pokazany na rys. 7.13a i połączenia ich parami, co też daje sprężynę będącą w przybliżeniu belką o stałej wytrzymałości.
Resor rzeczywisty stanowi zestaw płaskowników (tzw. piór) o jednakowej szerokości i różnej długości, a często również różnej grubości. Płaskowniki są ułożone jeden na drugim i połączone usztywniającą obejmą (rys. 7.13c) lub ściągnięte śrubami (rys. 7.13/, g). W resorach o dużych wymiarach stosuje się pióra z wywalcowanym rowkiem wzdłużnym (rys. 7.13e), co stanowi zabezpieczenie przed przesunięciami poprzecznymi piór.
Resor jest montowany z napięciem wstępnym. Krótszym piórom nadaje się większą krzywiznę (rys. I.l3d), wskutek czego po zamontowaniu i obciążeniu resoru w dłuższych piórach powstają naprężenia wstępne przeciwnego znaku niż robocze, co zwiększa ich obciążalność; w piórach krótkich zachodzi zjawisko odwrotne. Tarcie, występujące między piórami przy obciążeniu resoru, sprzyja tłumieniu drgań przez resor.
162