Rozdział 1
Koncepcje zarządzania strategicznego
29
■aniu granic sektora, po-rznaczające nowe warun-pr odległości, natomiast t doskonalić się i współ
bieżnej nie posiada już ipzowo wyznaczane po L natomiast w części po-powiązania, charaktery-Kpo wyższego powodu pdstawowego pola dzia-prwację trendów w in-ikrewnych, niepokrew-Baorów, redefiniowanie kreślić granice nowego
iw nie odpowiada już be jest więc indy widu-i jego niezbędna mody-| a także rozpatrywanie I zefiagnozować obecną |co nie pozwala na pe-
aje i będzie w przy-(bażenia przyszłości riotu gospodarczego
Bonowania przedsię-ty kształtują warunki lukty. nowe technolo-jkejonowanie poszcze-I gospodarujące absor-■ników. a w szczegól
ik
■rządzania strategicz-jemne interakcje. Ich które pojawia się
Jniwersytetu Gdańskiego,
^mknrentów, PWE, War-
Wpływ na kształtowanie i rozwój zarządzania strategicznego miało szereg jdjyscyplin: teoria ekonomii, teoria organizacji i zarządzania, cybernetyka, rozwój ■ażnych koncepcji marketingu, a nawet psychologia i socjologia. Do prekursorów tego ujęcia należą niewątpliwie tacy autorzy, jak: A.D. Chandler, P.F. Drucker i J. Ansoff36. Zarządzanie strategiczne jako dyscyplina naukowa traktuje o sukcesie podmiotu gospodarującego w długim okresie. Z powyższego wynika. że łączy ono w sobie wiedzę oraz różne podejścia (aspekt metodologiczny) Iz różnych dziedzin.
Zarządzanie strategiczne rozpatruje się przede wszystkim jako pewien sposób Iwyślenia i postrzegania problemów, a w następnej kolejności jako sposób dzia-fania. Charakteryzując zarządzanie strategiczne jako proces ukierunkowany na fcnnułowanie i wdrożenie strategii, trzeba go rozpatrywać w kontekście: celów, problemów, decyzji, zmian i działań37.
Ważnym zagadnieniem w charakterystyce zarządzania strategicznego jest wydzielenie z wiązki wartości i celów podmiotu tych, które mają w istocie cha-BDber strategiczny. Strategie rozwoju przedsiębiorstw określają wybór wiązki fiełów (ekonomicznej, społecznej i ekologicznej) w określonej harmonii oraz ncjonalnej proporcji, które wynikają z potrzeb rynku i społeczeństwa. Zdolność Eb efektywnego działania i rozwoju są wyznacznikami nie tylko przetrwania podmiotu, ale i formułowania ekspansywnych zamierzeń w dziedzinie realizacji pnkcji adaptacyjnych i innowacyjnych.
[ Zarządzanie strategiczne będąc działalnością kierowniczą polega z jednej Wrony na ustalaniu celów i zadań, a z drugiej na wyznaczaniu sposobów ich ■ealizacji przy optymalnym wykorzystaniu określonych zasobów finansowych, jfapitałowych i ludzkich. Pojawia się jednak podstawowa trudność, jakie cele działania nazwiemy celami strategicznymi, a jakie niestrategicznymi i co stanowić ma podstawę ich odróżniania. Bardziej szczegółowe kryterium podziału na !wrategię i „niestrategię” proponuje S. Sudoł38:
- horyzont okresu celów i rezultatów działania; strategia wiąże się z długim okresem czasu,
- waga działań dla przetrwania i rozwoju, strategiczny kontekst posiadają najistotniejsze dla niego działania,
- zakres zmiany w przedstawianym kierunku rozwoju podmiotu; strategia dotyczy tych działań, które odnoszą się w wysokim stopniu do przyszłości przedsiębiorstwa.
36 Por. Z. Pierścionek, Strategie rozwoju firmy, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, s. 19-30.
37 S. Sudoł, op. cit., s. 239.
38 Ibidem, s. 239.