Przy założonym posuwie na ostrze (0,3-r 0,8 mm) i znanej prędkości skrawania, prędkość obrotowa przedmiotu obrabianego wyznaczana jest z zależności ..
p„zn. .
obr/minj,
(9.25)
gdzie p, jest posuwem minutowym (obwodowym), odpowiadającym prędkości obwodowej frezowanego gwintu, w mm/min.
Posuw wzdłużny frezu lub przedmiotu obrabianego zależy od skoku gwintu i prędkości obrotowej przedmiotu obrabianego. Na jeden obrót przedmiotu wartości posuwu wzdłużnego odpowiada skok frezowanego gwintu.
Frezowanie gwntów głowicami frezowymi przeprowadza się w jednym przejściu, niezależnie od wielkości gwintu.
Czas maszynowy frezowan a gwintu głowicą można określić stosunkiem liczby obrotów przedmiotu obrabianego, niezbędnej do nacięcia gwintu na całej długości (z uwzględnieniem dobiegu i wybiegu), do prędkości obrotowej przedmiotu. Ponieważ liczba obrotów przedmiotu, przy której nacina się gwint, jest równa stosunkowi długości gwintu oraz dobiegu i wybiegu narzędzia do skoku gwintu, czas maszynowy można wyznaczyć z zależności
/„+/+/„ (I+2P)nd Pp. zn
Pn„
(9.26)
gdzie: nj, jest liczbą obrotów przedmiotu obrabianego niezbędną do wyfrezowania gwintu na całej długości z uwzględnieniem dobiegu i wybiegu narzędzia, n„ - prędkością obrotową przedmiotu obrabianego, w obr/min, n — prędkością obrotową głowicy, w obr/min, P - skokiem gwintu, w mm, / — długością frezowanego gwintu, w mm, ld, /„ są dobiegiem i wybiegiem narzędzia ((,+/„ = 2P), w mm, d jest średnicą zewnętrzną frezowanego gwintu, w mm, p. — posuwem na ostrze, w mm/ostrzc, z — liczbą ostrzy głowicy.
Wyróżnia się trzy podstawowe grupy narzędzi i materiałów ściernych. Pierwszą grupę stanowią narzędzia ścierne sooione: Ściernicę o postaci brył obrotowych; segmenty Ścierne pracujące w komplecie zamocowanym wlćorpusie narzędzia (ściernicy segmentowej) przeznaczone do czołowego szlifowania płaszczyzn; osełki Ścierne (kwadratowe, prostokątne, trójkątne itp.) przeznaczone do maszynowej lub ręcznej"oE>róbki wykańczającej. Narzędzia ścierne spojone określają: rodzaj materiału ściernego (ścierniwa), wielkość (numer) ziarna, rodzaj materiału wiążącego (spoiwa), struktura, twardość i porowatość oraz kształt i wymiary. .
Do drugiej grupy zalicza się narzędzia Ścierne nasypowe, złożone z elastycznego podłoża (papieru, tkaniny, papieru wzmocnionego tkaniną) oraz związanej z nim za pomocą kleju warstwy materiału ściernego. Narzędzia tej grupy wykonywane są w postaci arkuszy, taśm, krążków itp. Charakteryzują je: rodzaj materiału ściernego, wielkość ziarna, rodzaj podłoża i kleju.
Trzecią grupę stanowią pasły Ścierne i polerskie o postaci zawiesiny ścierniwa w ośrodku (łączniku) o konsystencji "ciekłej, półciekłej lub stałej. Charakterystyką past ściernych i polerskich jest : rodzaj ścierniwa, wielkość ziarna oraz skład ośrodka (łącznika) wiążącego.
Z licznej grupy materiałów ściernych szczególnie szerokie zastosowanie mają: elektro: _ koiund,_węglik-krzemu, węglik .boru, diament i borazon.
Wyróżnia się pięć podstawowych gatunków elektrokorundu: zwykły, półszlachetny, szlachetny, stopowy i monokorund.
Elektrokorund zwykły (95A) zawiera około 95% A1203, ma zabarwienie najczęściej szare, brunatne lub różowe do ciemnoczerwonego, stosowany jest w ściernicach przeznaczonych do szlifowania stali konstrukcyjnych i narzędziowych: węglowych, stopowych, w tym szybkotnących, żeliw ciągliwych, miękkich gatunków brązu itp. Elektrokorund półszlachetny (97A) pochodzi z segregacji elektrokorundu zwykłego lub szlachetnego, zawiera mniej zanieczyszczeń niż elektrokorund zwykły, ma zabarwienie szare lub szaro-jbrązowe. Elektrokorund szlachetny (99A) zawiera ponad 98% A1203. Zabarwienie tego gatunku jest białe lub jasnoróżowc, a twardość nieco większa aniżeli odmiany zwykłej. Elektrokorund szlachetny ma bardzo jednorodne właściwości mechaniczne. Monokorund
173