9 (914)

Przy założonym posuwie na ostrze (0,3 ^-0,8 mm) i znanej prędkości skrawania, prędkość obrotowa przedmiotu obrabianego wyznaczana jest z zależności

Pz ²ⁿ

= ~~~~t = ^ł'- j^U obr/min^,) ud —^rA    *

r.d

(9.25)

gdzie p_t jest posuwem minutowym (obwodowym), odpowiadającym prędkości obwodowej frezowanego gwintu, w mm/min.

Posuw wzdłużny frezu lub przedmiotu obrabianego zależy od skoku gwintu i prędkości obrotowej przedmiotu obrabianego. Na jeden obrót przedmiotu wartości posuwm wzdłużnego odpowiada skok frezowanego gwintu.

Frezowanie gwintów głowicami frezowymi przeprowadza się w jednym przejściu, niezależnie od wielkości gwintu.

Czas maszynowy frezowan a gwintu głowicą można określić stosunkiem liczby obrotów przedmiotu obrabianego, niezbędnej do nacięcia gwintu na całej długości (z uwzględnieniem dobiegu i wybiegu), do prędkości obrotowej przedmiotu. Ponieważ liczba obrotów przedmiotu, przy której nacina się gwint, jest równa stosunkowi długości gwintu oraz dobiegu i wybiegu narzędzia do skoku gwintu, czas maszynowy można wyznaczyć z zależności    .

(9.26)

t_m =

mm,

/d + /-ł-/_w,    (/ +2P) 7td

Pn,

Pp. zn

gdzie: ń_p jest liczbą obrotów przedmiotu obrabianego niezbędną do wyfrezowania gwintu na całej długości z uwzględnieniem dobiegu i wybiegu narzędzia, n_p — prędkością obrotową przedmiotu obrabianego, w obr/min, n — prędkością obrotową głowicy, w obr/min, P — skokiem gwintu, w mm, / — długością frezowanego gwintu, w mm, l_d, /_w są dobiegiem i wybiegiem narzędzia (/_d + /_K, = 2P), w mm, d jest średnicą zewnętrzną frezowanego gwintu, w mm, p_z — posuwem na ostrze, w mm/ostrze, z — liczbą ostrzy głowicy.

10 /

SZLIFOWANIE I S'CIERNA OBRÓBKA POWIERZCHNIOWA

10.1. MATERIAŁY I NARZĘDZIA ŚCIERNE

Wyróżnia się trzy podstawowe grupy narzędzi i materiałów ściernych. Pierwszą grupę stanowią narzędzia ścierne spojone: ściernice o postaci brył obrotowych; segmenty ścierne pracujące w komplecie zamocowanym w korpusie narzędzia (ściernicy segmentowej) przeznaczone do czołowego szlifowania płaszczyzn; osełki ścierne (kwadratowe, prostokątne, trójkątne itp.) przeznaczone do maszynowej lub ręcznej obróbki wykańczającej. Narzędzia ścierne spojone określają: rodzaj materiału ściernego (ścierniwa), wielkość (numer) ziarna, rodzaj materiału wiążącego (spoiwa), struktura, twardość i porowatość oraz kształt i wymiary.    •• •    ...    .    .,

Do drugiej grupy zalicza się narzędzia ścierne nasypowe, złożone z elastycznego podłoża (papieru, tkaniny, papieru wzmocnionego tkaniną) oraz związanej z nim za pomocą kleju warstwy materiału ściernego. Narzędzia tej grupy wykonywane są w postaci arkuszy, taśm, krążków itp. Charakteryzują je: rodzaj materiału ściernego, wielkość ziarna, rodzaj podłoża i kleju.    '    :    . ' .    -

... Trzecią grupę stanowią pasty ścierne i polerskie o postaci zawiesiny ścierniwa w ośrodku (łączniku) o konsystencji ciekłej, półciekłej lub stałej. Charakterystyką past ściernych i polerskich jest: rodzaj ścierniwa, wielkość ziarna oraz skład ośrodka (łącznika) wiążącego.

Z licznej grupy materiałów ściernych szczególnie szerokie zastosowanie mają: elektrokorund, węglik krzemu, węglik boru, diament i borazon.

Wyróżnia się pięć podstawowych gatunków elektrokorundu: zwykły, półszlachetny, szlachetny, stopowy i monokorund. .

Elektrokorund zwykły (95A) zawiera około 95% A1₂0₃, ma zabarwienie najczęściej szare, brunatne lub różowe do ciemnoczerwonego, stosowany jest w ściernicach przeznaczonych do szlifowania stali konstrukcyjnych i narzędziowych: węglowych, stopowych, w tym szybkotnących, żeliw ciągliwych, miękkich gatunków brązu itp. Elektrokorund półszlachetny (97A) pochodzi z segregacji elektrokorundu zwykłego lub szlachetnego, zawiera mniej zanieczyszczeń niż elektrokorund zwykły, ma zabarwienie szare lub szaro-brązowe.. Elektrokorund szlachetny (99A) zawiera ponad 98% A1₂0₃. Zabarwienie tego gatunku jest białe lub jasnoróżowe, a twardość nieco większa aniżeli odmiany zwykłej. Elektrokorund szlachetny ma bardzo jednorodne właściwości mechaniczne. Monokorund

173