Budowa i właściwości hemoglobiny
■ wskutek właściwości allosterycznych Hb (allosterycznego autowspoma-gania procesu utlenowania) krzywa dysocjacji ma kształt sigmoidalny („esowaty")
□ oznacza to, że 02 łączy się z Hb i pozostaje z nią związany przy wartościach pOz typowych dla kapilar w pęcherzykach płucnych, naczyń płucnych i tętnic ustrojowych
□ ale gwałtownie dysocjuje od Hb przy wartościach p02 charakterystycznych dla tkanek
□ uwalnianie 02 z oksyhemoglobiny jest zatem dostosowane do zapotrzebowania komórek organizmu
C pO, typowe dla płuc, żył płucnych
oznacza, że Hb pozostaje wysycona (tzn. niewiele O, uwalnia się) pomimo małego
spadku stężenia O.. Idealne dla
20 40 60 80 100
prężność tlenu (pO,)/mmHg
i tętnic ustrojowych: hemoglobina jest wysycona tlenem - spłaszczenie krzywej
Stromizna krzywej odpowiada łatwej dysocjacji oksyhemoglobiny (znaczne uwalnianie OJ, gdy pO, spada do wartości typowych dla krwi w naczyniach włosowatych oddychających tkanek.
pO, typowe dla oddychających tkanel prawie całkowita dysocjacja Hb(OJ, (większość O. została uwolniona).
Rys. Krzywa dysocjacji tlenu dla hemoglobiny
Czysta Hb (tzn. nierozpuszczona we krwi, a w roztworze wolnym od soli i C02) wysyca się tlenem bardzo szybko w miarę wzrostu pOy ale oddaje go bardzo trudno, gdy p02 maleje. Przy wartościach pOz charakterystycznych dla tkanek (40-20 mm Hg) taka hemoglobina prawie nie oddaje jeszcze tlenu, dysocjując gwałtownie dopiero poniżej tych wartości (poniżej 10 mmHg).
175
ANATOMIA I FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA