skanuj0008

PSYCHOANALIZA

Jest przede wszystkim metodą i techniką leczenia zaburzeń psychicznych i emocjonalnych. Wyłoniła się dzięki Charcot i Breuer.

Cztery podstawowe okresy rozwoju (od 1885)

1- szy : od początków współpracy Freuda z Breuerem tzn 1885 - do 1900

Powstały wtedy: teorie nieświadomej motywacji, stłumienia, oporu, przeniesienia, łęku i etiologii nerwic.

2- gi : (od 1900 - do 1910-1920) - porzucenie teorii urazów seksualnych jako przyczyny nerwic, na rzecz teorii o znaczeniu zaburzeń rozwojowych instynktu seksualnego.

Powstają: pierwsze teorie instynktu, zwracające uwagę na biologiczny rozwój seksualny dziecka. Koniec tego okresu - około 1910 r. (Adlera krytyka seksualnej teorii nerwic). W latach 1910-20, sam Freud dostrzega wagę czynników pozaseksualnych.

3- ci : (około 1920) - główne szkoły psychoanalityczne doceniają znaczenie wprowadzanych zmian. Powstaje całościowa teoria osobowości. Przedmiotem badań staje się narcyzm, co wraz z wykryciem roli popędu agresji, stwarza podstawy dla nowej teorii instynktów.

4- ty: (połowa lat 20-tych do dzisiaj). Można go podzielić na dwie fazy:

■    od 1925 do 1934 i

■    od 1934 do dzisiaj

Pierwsza faza - poszukiwania bardziej skutecznych sposobów leczenia (przesunięcie akcentu z prób odtwarzania dawnych wspomnień - usuwanie dziecięcej amnezji, na zrozumienie dynamiki stosunków zachodzących w toku leczenia pomiędzy lekarzem a pacjentem.

W drugiej - pogłębienie wiedzy o procesach i presjach społecznych oraz większe znaczenie przypisywane interpersonalnemu aspektowi sytuacji analitycznej. Psychoanaliza zapoczątkowała nową postawę wobec chorób psychicznych, zmierzała do usunięcia przyczyny phoroby, nie zaś objawu (jak np. w hipnozie) Odnalezione specyficzne dla danego objawu wspomnienie stanowić miało rodzaj catharsis dla tego, co pozostało z przykrych przeżyć w przeszłości. Wolne skojarzenia - miały to ułatwić.

Słabość teorii Freuda - jego przekonanie, że odkrył specyficzną etiologię histerii i nerwicy natręctw. Histeria - jak sądził - powstaje, jeśli pacjent był w dzieciństwie bierną ofiarą agresji seksualnej , nerwica natręctw - u tych, którzy w dzieciństwie uczestniczyli w doświadczeniach seksualnych. Miało to tłumaczyć występujące w nerwicy natręctw poczucie winy.