3. Od wpływów osiąganych ze: sprzedaży, opłat z tytułu trwałego zarządu, użytkowania, użytkowania wieczystego, czynszu dzierżawnego i najmu — nieruchomości Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, potrąca się 5% środków, które stanowią dochód powiatu, na którego terenie znajdują się te nieruchomości.
1. Art. 23 określa organy właściwe do gospodarowania zasobami nieruchomości Skarbu Państwa, następnie wymienia czynności faktyczne i prawne składające się na pojęcie gospodarowania.
2. Organami właściwymi do gospodarowania tymi nieruchomościami są starostowie wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w odniesieniu do nieruchomości wymienionych w art. 60, tj. stanowiących siedziby Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Rzecznika Praw Obywatelskich, Najwyższej Izby Kontroli, ministerstw, urzędów centralnych i wojewódzkich — minister właściwy do spraw administracji publicznej. Czynności gospodarowania przypisane ministrowi, są wykonywane przy udziale starosty. Podmiotami gospodarującymi nieruchomościami, wchodzącymi do państwowego zasobu, mogą być także zarządcy nieruchomościami, o których stanowi art. 184, z tym zastrzeżeniem, że zarządzanie nieruchomościami, z wyjątkami określonymi w art. 190, może być wykonywane tylko przez zarządców mających licencję zawodową w tym zakresie; jednakże licencjonowani zarządcy mogą wykonywać czynności zarządu zmierzające tylko do utrzymania nieruchomości w stanie zdatnym do użytku, a więc czynności zachowawcze. Sprecyzowany zakres zarządu jest określony w umowie zawartej z zarządcą. Określenie organów zarządzających nieruchomościami ma praktyczne znaczenie dla określenia podmiotów odpowiedzialnych za skutki niegospodarności.
i
/
I
3. Do czynności faktycznych składających się na proces gospodarowania zaliczono:
a) ewidencjonowanie nieruchomości; są to czynności czysto techniczne, zwane także w języku potocznym rejestracją; służą dokładnemu określeniu daty powierzenia nieruchomości do gospodarowania, jej opisu dla ustalenia przydatności gospodarczej i sposobu korzystania;
b) wycenę nieruchomości dla wykazania, jakie wartości majątkowe zostały oddane do gospodarowania; mogą one służyć za miernik poziomu gospodarowania; z określoną wartością łączą się koszty gospodarowania, poziom pożytków i wysokość nakładów istotne dla ustalenia dochodu netto; kalkulacja ta może być impulsem do przeanalizowania zasad i kierunków gospodarowania oraz ewentualnego poczynienia zmian w tym zakresie;
«) sporządzanie planów wykorzystania zasobów, służących właściwemu zagospodarowaniu nieruchomości i kształtowaniu poziomu wydatków w celu przy