SNC00157

Art. J3 Ustawa o gospodarce nieruchomościami

jego części, w stosunku do której użytkowanie wieczyste wygasa, na skutek rozwiązania węzła obligacyjnego. Zdaniem Sądu Najwyższego, przepisy ustawy i kodeksu cywilnego nie zawierają ograniczenia dopuszczalności rozwiązania umowy co do niektórych objętych nią działek, jeśli nie są one wykorzystywane w sposób przewidziany w umowie.

4.    Poza upływem okresu określonego w umowie, poza rozwiązaniem umowy w trybie określonym w art. 33 ust. 3 u.g.n. oraz, co oczywiste, poza rozwiązaniem umowy wskutek zgodnych oświadczeń woli stron o jej rozwiązaniu, użytkowanie wieczyste może wygasnąć również z powodu zrzeczenia się tego prawa przez użytkownika wieczystego. Państwowa lub samorządowa osoba prawna może zrzec się użytkowania wieczystego nieruchomości odpowiednio na rzecz Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Do zrzeczenia się tego prawa (podobnie jak do zrzeczenia się prawa własności) stosuje się odpowiednio art. 179 k.c., co oznacza, że do zrzeczenia wymagana jest zgoda właściwego organu. Ani w art. 16 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ani w art. 179 k.c. nie określono, w jakiej formie

i może nastąpić wyrażenie tej zgody. Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku | ^{2 dnia} 5 maja 1995 r. (I SA 2052/94, ONSA 1997, nr 2, poz. 61), stwierdził, że zgoda właściwego organu administracji rządowej lub samorządowej na zrzeczenie się użytkowania wieczystego nieruchomości nie następuje w drodze decyzji administracyjnej. Stosownie do art. 63 § 2 k.c., powinna być ona wyrażona w formie aktu notarialnego, pod rygorem nieważności. Nie ma natomiast żadnych ustawowych wymagań co do czasu, w jakim zgoda powinna być wyrażona, w związku z czym należy przyjąć, że może to nastąpić w każdym czasie: przed złożeniem przez użytkownika wieczystego oświadczenia, jednocześnie z nim albo po nim.

5.    Do wygaśnięcia użytkowania wieczystego może dojść również wskutek „przejścia na właściciela , tj. konfuzji, kiedy w rękach jednego podmiotu nastąpi zespolenie prawa własności i prawa użytkowania wieczystego. Skarb Państwa może być użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego, a jednostka samorządu terytorialnego — użytkownikiem wieczystym gruntu państwowego. Niemożliwe jest jednak, aby jednostka samorządu terytorialnego lub Skarb Państwa były jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym określonej i tożsamej nieruchomości gruntowej. W razie zatem nabycia prawa użytkowania wieczystego przez właściciela gruntu albo prawa własności przez użytkownika wieczystego, dochodzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego wskutek konfuzji. Prawo użytkowania wieczystego wygaśnie w razie nabycia przez państwową jednostkę organizacyjną prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa. Podobnie jest, gdy samorządowa jednostka organizacyjna nabędzie prawo użytkowania wieczystego ustanowionego na nieruchomości gruntowej stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego (art. ust. 2 u.g.n.). Prawo użytkowania wieczystego wygaśnie również w razie wykonania przez zarząd przysługującego jednostce samorządu terytorialnego praw

124