Art. 24 Ustawa o gospodarce nieruchomościami
Szczegółowo ujęte w art. 21 i 24 podstawy kształtujące majątkowe zakresy zasobów zawierają ogólny zapis, że do każdego z nich wchodzą nieruchomości przejęte na podstawie innych, pozostałych tytułów. Przy omawianiu art. 21 wymieniono dziedziczenie, nabycie przez zasiedzenie, przemilczenie i wymianę. Jeśli zaś chodzi o te inne, szczegółowo nic określone tytuły nabycia nieruchomości przez gminę, należy wymienić dziedziczenie, z tą tylko różnicą, że gmina może być spadkobiercą tylko na podstawie dziedziczenia testamentowego, nie dziedziczy ona bowiem z ustawy przy braku małżonka i krewnych spadkodawcy powołanych do dziedziczenia. W takim wypadku dziedziczy Skarb Państwa. Przemilczenie nie może stanowić podstawy nabycia nieruchomości przez gminę, do nabycia na tej podstawie był uprawniony tylko Skarb Państwa. Natomiast możliwe jest nabycie przez gminę na podstawie zasiedzenia i wymiany.
4. Art. 24 ust. I stanowi, że na zasób gminy składają się nieruchomości, które stały się własnością gmin z mocy ustawy z dnia 10 maja 1990 r. — przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191 z póż.n. zm.). We wszystkich wypadkach, w których decyzja komunalizacyjna ma charakter konstytutywny i zostanie wydana po dniu I stycznia 1998 r., będzie ona stanowić podstawę przepływu nieruchomości do zasobu gminnego (patrz art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja
[ 1990 r. i komentarz do tego przepisu w pracy: J. Szachułowicza: Prawo samorządu terytorialnego, pod red. P. Czechowskiego i S. Piątka. Warszawa 1994).
5. Alt. 24 ust. 2 wskazuje cele, na jakie mogą być wykorzystane nieruchomości wchodzące do zasobu gminy. Gdyby przepis potraktować jako w pełni samodzielną normę, należałoby stwierdzić, że nie ma on charakteru normatywnego, gdyż w rzeczywistości niczego nic reguluje. Zapis, że gminne zasoby nieruchomości mogą być wykorzystywane na cele rozwojowe gmin, a w szczególności na cele budownictwa mieszkaniowego i inne cele publiczne, jest tylko zawężeniem art. 140 k.c., według tego przepisu bowiem właściciel jest uprawniony do korzystania i rozporządzania rzeczą zgodnie ze społeczno-gospodarczym $ przeznaczeniem. Dlatego norma ta ma wyłącznie znaczenie systemowe, wskażą jące, że realizacja celów rozwojowych gmin należy do dziedziny gospodarować nieruchomościami, i to nie tylko na podstawie komentowanego przepisu, Ć także art. 22 u.g.n., który stanowi źródło przypływu nieruchomości państwowy** do zasobu gminy, przez obligatoryjne przekazywanie nieruchomości w drod# darowizny na cele rozwojowe gmin związane z budownictwem mieszkaniowy* (patrz, uwagi do art. 22).
6. Tworzenie gminnych zasobów nieruchomości zostało powiązane i Pan^ zagospodarowania przestrzennego. Każda nieruchomość wchodząca dM** podlega zagospodarowaniu zgodnie z ustaleniami zawartymi w miei*‘ ^ planie, a w razie jego braku powinna być wydana decyzja o warunkach 7j* ^ wy i zagospodarowania terenu Dopiero po objęciu nieruchomości ust