10385 SNC00155

\rt. 33

Ustawa o gospodarce nieruchomościami

nikowi wieczystemu przysługuje wynagrodzenie za wzniesione przez niego lub nabyte na własność budynki i inne urządzenia. Wynagrodzenie powinno być równe wartości tych budynków i urządzeń określonej na dzień wygaśnięcia użytkowania wieczystego. Za budynki i inne urządzenia wzniesione wbrew postanowieniom umowy wynagrodzenie nie przysługuje.

3.    Właściwy organ może żądać rozwiązania umowy użytkowania wieczystego przed upływem ustalonego okresu stosownie do art. 240 kodeksu cywilnego, jeżeli użytkownik wieczysty korzysta z tej nieruchomości w sposób sprzeczny z ustalonym w umowie, a w szczególności jeżeli nie zabudował jej w ustalonym terminie. W razie rozwiązania umowy zwraca się pierwszą opłatę wniesioną z tytułu użytkowania wieczystego oraz sumę opłat rocznych wniesionych z tego tytułu za nie wykorzystany okres użytkowania wieczystego. Opłaty te podlegają waloryzacji. Maksymalna wysokość kwoty podlegającej zwrotowi nie może przekraczać wartości prawa użytkowania wieczystego określonej na dzień rozwiązania umowy.

4.    Przepisy ust. 1 — 3 stosuje się odpowiednio do użytkowania wieczystego nabytego w inny sposób niż w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

I. Zasadniczą zmianą wprowadzoną ustawą o gospodarce nieruchomościami jest zniesienie możliwości wydania (przez właściwy organ administracji rządowej lub samorządowej) decyzji administracyjnej o rozwiązaniu umowy cywilnoprawnej i zarządzenia odebrania gruntu, stosownie do art. 240 k.c. Obecnie użytkowanie wieczyste może wygasnąć z upływem okresu ustalonego w umowie albo przez rozwiązanie umowy przed upływem tego okresu. Ustawowe przesłanki dopuszczalności wystąpienia z powództwem o rozwiązanie umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste określa art. 240 k.c., który stanowi, że umowa o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste może ulec rozwiązaniu przed upływem określonego w niej terminu, jeżeli wieczysty użytkownik korzysta z gruntu w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem określonym w umowie, a w szczególności, jeżeli wbrew umowie użytkownik nie wzniósł określonych w niej budynków lub urządzeń. Łatwo zauważyć, iż ustawodawca, konstruując omawiany przepis, nawiązał wprost do regulacji kodeksowej. Czynności użytkownika wieczystego zmierzające do zabudowy gruntu, podjęte już po upływie terminów przewidzianych umową, nie nwfl wyłączać możliwości rozwiązania umowy, zwłaszcza gdy mają one miejsce dopić*